Delegowanie pracowników do Niemiec a dodatkowe ubezpieczenie

Jerzy Bagiński

Autor: Piotr Kostrzewa

Dodano: 12 grudnia 2008
Pytanie:  Delegujemy pracowników do Niemiec (wszyscy posiadają E-101 z ZUS ). Czy musimy dodatkowo ubezpieczać pracowników od wypadków, jeżeli opłacamy ubezpieczenie w Polsce?
Odpowiedź: 

Pracownik, który w okresie wykonywania pracy na terytorium Niemiec podlega polskiemu systemowi zabezpieczenia społecznego, co zostało potwierdzone wystawionym przez ZUS zaświadczeniem na formularzu E 101, objęty jest w Polsce obowiązkowo ubezpieczeniem wypadkowym.

Wynika to z art. 12 ust. 1 w związku z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2007 r. nr 11, poz. 74 z późn. zm., dalej: ustawa systemowa). Należy dodać, że ustawa systemowa nie przewiduje dla pracowników delegowanych do pracy w innym państwie członkowskim UE/EOG obowiązku dodatkowego ubezpieczenia się od wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

Pracownik wykonujący pracę w Niemczech, legitymujący się wystawionym przez ZUS na okres tej pracy zaświadczeniem na formularzu E-101, nie podlega niemieckiemu systemowi zabezpieczenia społecznego, a co za tym idzie, nie dotyczą go wynikające przepisów regulujących ten system obowiązki ubezpieczeniowe.

Polska tak jak pozostałe państwa członkowskie UE objęta jest systemem koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich UE/EOG, który regulowany jest przede wszystkimi przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego w stosunku do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.Urz. WE L 149 z 5 lipca 1971, s. 2 i nast. z późn. zm., dalej: rozporządzenie.

Jedną z zasad, na których oparta jest koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego państw członkowskich UE/EOG, jest zasada jednego ustawodawstwa, która została sformułowana w art. 13 ust. 1 zd. 1 rozporządzenia. Oznacza to, że osoba przemieszczająca się na terytorium Wspólnoty – co do zasady – objęta jest tylko jednym ustawodawstwem z zakresu zabezpieczenia społecznego. Właściwe dla danej osoby ustawodawstwo z zakresu zabezpieczenia społecznego wskazują przepisy art. 13–17 rozporządzenia. Okoliczność podlegania przez pracownika delegowanego ustawodawstwu z zakresu zabezpieczenia społecznego państwa wysyłającego jest potwierdzana wystawionym przez właściwą instytucję ubezpieczeniową zaświadczeniem na formularzu E-101.

- art. 13 ust. 1 i ust. 2 lit. a oraz art. 14 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego w stosunku do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.Urz. WE L 149 z 5.07.1971, s. 2 i nast. z późn. zm.),
- art. 11 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72 z 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego w stosunku do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek oraz do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.Urz. WE L74 z 27 marca 1972 r., s. 1 i nast. z późn. zm.),
- art. 6 ust. 1 pkt 1 oraz art. 12 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2007 r. nr 11, poz. 74 z późn. zm.).
Tekst opublikowany: 

12 grudnia 2008 r.

Jerzy Bagiński

Autor: Piotr Kostrzewa

Specjalista z zakresu ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego
Nie ma jeszcze komentarzy do tego dokumentu.
Zaloguj się aby dodać komentarz
Poradnia 48h

Jeśli masz jakiekolwiek pytania skorzystaj z indywidualnej porady grona naszych wybitnych Ekspertów.