Czy wykonywanie pracy na polecenie pracodawcy poza miejscem wskazanym w umowie będzie podróżą służbową?

Mariusz Pigulski

Autor: Mariusz Pigulski

Dodano: 31 lipca 2009
Pytanie:  W umowie o pracę pracownicy, jako miejsce pracy mają wskazane budowy na terenie powiatu limanowskiego. Firma wykonuje roboty budowlane na terenie całego kraju. Czy jeśli pracownicy wykonują roboty budowlane poza powiatem limanowskim są w podróży służbowej i z tego tytułu mają otrzymać zwrot kosztów podróży służbowej? Nadmieniam, iż roboty poza powiatem limanowskim trwają praktycznie przez cały rok, w związku z tym zdarza się, iż pracownik na terenie powiatu limanowskiego wykonuje roboty przez tylko np. 2 miesiące a przez pozostałe miesiące wykonuje pracę na terenie kraju na różnych budowach.
Odpowiedź: 

Co do zasady wykonywanie na polecenie pracodawcy zadań służbowych poza wskazanym w umowie o pracę miejscem wykonywania pracy uznaje się za podróż służbową, z tytułu, której pracownikom należy się zwrot określonych kosztów. Trzeba tu jednak pamiętać o uchwale Sądu Najwyższego z 19 listopada 2008 r. (sygn. akt II PZP 11/08), w której stwierdzono, że podróż służbowa związana jest z incydentalnym, krótkotrwałym, wykonywanym, co pewien czas sprawowaniem funkcji poza firmą (rodzaj pracy nie może polegać na odbywaniu stałych podróży), a pracownik wykonujący uzgodnioną między stronami pracę, która polega na stałym przemieszczaniu się na określonym obszarze nie jest w podróży służbowej. W myśl powyższego w przedstawionej w pytaniu sytuacji pracodawca może spotkać się z zarzutem umyślnego zawężenia w umowie o pracę miejsce pracy pracowników, a co za tym idzie z koniecznością opodatkowania i oskładkowania świadczeń wypłacanych podwładnych z tytułu często odbywanych przez nich podróży służbowych.

Zgodnie z art. 775 Kodeksu pracy, dalej kp podróżą służbową jest wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy pracownika. Pracodawca określa miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży, okres jej trwania, a także środek komunikacji, z którego będzie korzystał pracownik.

Omawiając zagadnienie częstych podróży służbowych pracowników nie sposób nie wspomnieć o uchwale Sądu Najwyższego z 19 listopada 2008 r. (sygn. akt II PZP 11/08), w której skonstatowano, iż nie można przyjąć, że wykonywaniem zadania służbowego w rozumieniu art. 775 § 1 kp jest świadczenie pracy określonego rodzaju, jeżeli wynika ona z charakteru zatrudnienia. SN w składzie 7 sędziów uznał, że zarówno sama podróż służbowa, jak i w konsekwencji zadanie służbowe realizowane w ramach takiej podróży musi mieć charakter incydentalny.

SN w przywołanej uchwały dopuścił możliwość umownego określenia miejsca pracy, jako bardzo rozległego obszaru (np. Polska, Unia Europejska) zwracając uwagę, że sposób określenia miejsca pracy w umowie o pracę nie jest okolicznością zależną wyłącznie od woli stron. Jeśli bowiem miejsce pracy nie będzie powiązane z rodzajem i charakterem pracy to może to prowadzić do uznania postanowienia umownego za nieważne. W świetle wyroku SN trzeba uznać, że pracownicy mobilni (przede wszystkim kierowcy, szoferzy, przedstawiciele handlowi, serwisanci, pracownicy budowlani) są grupą osób pracujących w warunkach stałego przemieszczania się. Podróż nie stanowi u nich zjawiska wyjątkowego, lecz jest normalnym wykonywaniem obowiązków pracowniczych.

Takie stanowisko SN powoduje, że wypłacanie mobilnym pracownikom świadczeń z tytułu podróży służbowej (np. diet, ryczałtów za noclegi) na dotychczasowych zasadach jest bardzo ryzykowne. Rzeczony wyrok może oznaczać, że diety i zwrot kosztów poniesionych w związku z podróżą pracownika, w której to nie wykonuje on zadania służbowego, lecz swoją zwykłą pracę, ustaloną w umowie o pracę, nie będą podlegać zwolnieniu z podatku i składek ZUS. W opinii urzędów skarbowych o tym, czy diety i inne należności za czas podróży służbowej będą zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych, decyduje to, czy pracownik odbywa taką podróż poza miejscem wykonywania pracy.

W tym miejscu podkreślenia wymaga fakt, iż choć uchwała nie jest źródłem prawa, to w polskim systemie prawnym wielce prawdopodobnym jest, że inne sądy będą wydawały rozstrzygnięcia zgodne ze stanowiskiem SN.

Reasumując, z uwagi na powyższe w okolicznościach zaprezentowanych w zapytaniu radzilibyśmy dokonać analizy umów o pracę zawartych z pracownikami często wysyłanymi w podróż służbową w zakresie dotyczącym miejsca pracy oraz zastanowić się nad zmianą dotychczasowej praktyki rozliczania takiej podróży.

Tekst opublikowany: 

31 lipca 2009 r.

Mariusz Pigulski

Autor: Mariusz Pigulski

Specjalista w zakresie kadr i płac. Autor licznych opracowań i publikacji z zakresu kadr, rozliczania wynagrodzeń, składek ZUS oraz podatku.
Nie ma jeszcze komentarzy do tego dokumentu.
Zaloguj się aby dodać komentarz
Poradnia 48h

Jeśli masz jakiekolwiek pytania skorzystaj z indywidualnej porady grona naszych wybitnych Ekspertów.