Koszty dotyczące legalizacji pracy w Polsce. Sprawdź co z podatkiem

Spółka prowadzi działalność w specjalnej strefy ekonomicznej. Jedynym wspólnikiem jest przedsiębiorstwo z siedzibą w Korei Południowej. Spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę zarówno cudzoziemców oddelegowanych do pracy w Polsce z centrali firmy (Korea), jak i cudzoziemców „pozyskanych” z lokalnego (polskiego) rynku pracy. Eksperci z Korei oddelegowani z centrali przebywają w Polsce wraz z rodzinami przez okres od roku do pięciu lat.

Spółka zapewnia tym pracownikom różnego rodzaju świadczenia. Wątpliwości dotyczyły tego, czy pokrywanie przez spółkę kosztów procedur legalizacji pracy pracowników oraz kosztów legalizacji pobytu członków rodzin tych pracowników stanowi nieodpłatne świadczenie i powoduje powstanie po stronie pracownika przychodu ze stosunku pracy. Spółka twierdziła, że nie.

Świadczenie sfinansowane przez wnioskodawcę dotyczące pokrycia kosztów związanych z legalizacją pracy oraz pobytu w Polsce pracowników i członków ich rodzin, a także dopełnieniem innych obowiązków imigracyjnych i rejestrowych jest spełnione za zgodą pracownika, gdyż skorzystał z nich w pełni dobrowolnie i jest ponoszone w jego interesie, przyniosło pracownikowi korzyść w postaci uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. Tym samym pracownik uzyskał wymierną korzyść również w postaci zaoszczędzenia wydatku, która jest przypisana indywidualnemu pracownikowi.

W konsekwencji przyznanie pracownikom nieodpłatnych świadczeń w postaci pokrycia przez spółkę kosztów związanych z legalizacją pracy oraz pobytu pracowników i członków ich rodzin, a także dopełnieniem innych obowiązków imigracyjnych i rejestrowych będzie stanowić dla nich przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 12 ustawy o PIT. 

W konsekwencji wnioskodawca, jako płatnik, jest zobowiązany obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości ww. świadczeń.

Tomasz Miszograj

starszy konsultant w Accreo sp. z o.o., doradca podatkowy 13019

KOMENTARZ EKSPERTA

Zagadnienie dotyczące nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców od lat stanowi przedmiot sporów z organami podatkowymi. Kwestia ta – istotna zarówno dla pracowników (podatników) oraz pracodawców (płatników) – trafiła ostatecznie przed Trybunał Konstytucyjny. Trybunał w wyroku z 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13) wskazał wytyczne mające pozwolić na ustalenie, czy dane świadczenia stanowi podlegający opodatkowaniu przychód ze stosunku pracy, czy też nie. Mimo interwencji Trybunału problemy dotyczące ustalenia skutków podatkowych w sytuacji, gdy pracodawca ponosi pewne wydatki na pracownika, pozostają aktualne.

Jednym z nich jest sytuacja ponoszenia przez pracodawcę wydatków na legalizację pracy, pobytu pracowników oraz ich rodzin, która dotychczas była rozstrzygana pomyślnie dla podatników. Jednak w wydanej przez dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu interpretacji indywidualnej z 21 grudnia 2016 r. (nr 3063-ILPB1-3.4511.162.2016.1.WS) stanowisko spółki zatrudniającej oddelegowanych z centrali cudzoziemców uznano za błędne. Przyjęto, że wydatki na legalizację pracy oraz inne obowiązki imigracyjne pracownika oraz członków jego rodzin stanowią „nieodpłatne świadczenie” i powiększają przychód pracownika. Wbrew przywoływanym przez spółkę argumentom o zakresie obowiązków ciążących na pracodawcy zatrudniającym cudzoziemców, ewentualnych sankcji za ich niedopełnienie, a także wskazaniu, że faktycznym beneficjentem kosztów na ww. świadczenia jest sam pracodawca, który dzięki ich poniesieniu pozyskuje wykwalifikowanego pracownika, organ podatkowy uznał, że wydatki te są w rzeczywistości ponoszone w interesie (i zamiast) pracownika, który uzyskuje z tego tytułu przychód.

Rozstrzygnięcie to jest dyskusyjne. Argumenty przedstawione przez spółkę wydają się być przekonujące i pozwalające na uznanie, że wydatki zostały poniesione w tym przypadku rzeczywiście w interesie pracodawcy. Niemniej kwestia ta jest bardzo ocenna, a każdorazowy przypadek uzyskiwania takich świadczeń przez pracownika wymaga indywidualnej analizy.

Należy wskazać, że komentowana interpretacja może wskazywać na zmianę podejścia organów podatkowych do ujętego w niej zagadnienia. Świadczy o tym również wydanie przez ministra rozwoju i finansów interpretacji indywidualnej z 8 listopada 2016 r. (nr DD3.8222.2.60.2016.IMD) zmieniającej na niekorzystną dla podatnika interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 września 2015 r. (nr IPPB4/4511-1083/15-3/MS1), która potwierdzała brak przychodowego charakteru takiego świadczenia dla pracownika.

Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 grudnia 2016 r., nr 3063-ILPB1-3.4511.162.2016.1.WS