Tylko teraz możesz BEZPŁATNIE przetestować PortalFK.pl przez 24h! GWARANTUJEMY:
Czasami przedsiębiorca musi zrezygnować z prowadzonej inwestycji. Sprawdź, jak rozliczyć wydatki od niezrealizowanej inwestycji i jak ująć to w księgach rachunkowych.
Często podatnicy, w celu dalszego rozwoju swojej firmy, decydują się na rozpoczęcie inwestycji, która w przyszłości ma przyczynić się do osiągnięcia większych przychodów. Zdarza się jednak, iż z powodów nieprzewidzianych czy też ze względów ekonomicznych musi zrezygnować z kontynuacji tego działania, co skutkuje trwałym wycofaniem się z podjętych kroków.
Ustawa o CIT (art. 4a pkt 1) inwestycje definiuje jako środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy o rachunkowości (odpowiednio art. 5a pkt 1 ustawy o PIT). Zatem w art. 3 ust. 1 pkt 16 uor za środki trwałe w budowie rozumie się przez to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.
W celu zaliczenia w koszty podatkowe wydatków poniesionych na zaniechaną inwestycję, podatnik powinien dane zdarzenie odpowiednio udokumentować. Należy wykazać wówczas zasadność podjętej decyzji o rozpoczęciu inwestycji, czyli udowodnić w jaki sposób podjęte działania te miały przyczynić się do wzrostu przychodów firmy, czy działania te były racjonalne oraz w jaki sposób były one związane z prowadzoną działalnością firmy. Konieczne jest również uzasadnienie, czy podjęta decyzja o zaniechaniu kontynuacji inwestycji wynikała z ważnych powodów, np. gospodarczych czy ekonomicznych.
Koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji (art. 15 ust 1. pkt 4f ustawy o CIT i odpowiednio art. 22 ust. 5e ustawy o PIT).
Nakłady poniesione na inwestycję powinny być zaliczone w koszty jednorazowo. Nie dokonujemy zatem odpisów amortyzacyjnych od zaniechanej inwestycji. Wskazane przepisy nie określają jednak dokładnie formy zbycia rozpoczętych inwestycji. Jednak zważywszy na art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT oraz analogicznie art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT przy nieodpłatnej formie zbycia, jako darowizna, nakłady poniesione na inwestycje nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu. W przeciwnym przypadku, gdy forma zbycia rozpoczętej inwestycji będzie miała charakter odpłatny, będzie stanowiła koszty uzyskania przychodu. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku likwidacji.
W świetle VAT podatnik rozpoczynając inwestycje ma prawo do odliczenia VAT od poniesionych kosztów. W sytuacji, gdy dochodzi do zaniechania inwestycji przyjmuje się, że nie ma konieczności korygowania odliczonego VAT od wydatków poniesionych na zaniechaną inwestycję, jeżeli decyzja o jej zaprzestaniu wynikała z przyczyn niezależnych od podatnika.
Tylko teraz możesz BEZPŁATNIE przetestować PortalFK.pl przez 24h! GWARANTUJEMY:
Jeśli masz jakiekolwiek pytania skorzystaj z indywidualnej porady grona naszych wybitnych Ekspertów.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.