Wydruki komputerowe jako druki ścisłego zarachowania

Regionalna Izba Obrachunkowa przeprowadziła kontrolę gospodarki finansowej jednej z podległych gmin. Do głównych błędów należało tam niepoprawne posługiwanie się drukami ścisłego zarachowania.

Kontrolerzy wykryli, że inkasenci podatków do udokumentowania wpłaty podatków otrzymywali z referatu podatkowego w formie wydruków komputerowych tzw. książki podatkowe odrębne dla każdego sołectwa. Zawierały one dowody wpłat dla każdego podatnika dla rat: od I- IV. Dowody wpłat zawierały 3 odcinki:

1) potwierdzenie dla wpłacającego,

2) odcinek dla posiadacza rachunku,

3)  odcinek dla banku.

Zgodnie z załącznikiem do zarządzenia burmistrza zamiast kontokwitariusza można było stosować automatyczny wydruk kwitariuszy przychodowych z imiennie wypełnionymi pokwitowaniami wpłaty K-103, z których następnie inkasenci wydają podatnikom pokwitowania po dokonaniu przez nich wpłaty.

Przedmiotowe wydruki nie były jednak opatrzone kolejnym numerem ewidencyjnym, mimo że pełniły rolę kwitariuszy przychodowych.

Tymczasem, zgodnie z instrukcją w sprawie ewidencji druków ścisłego zarachowania, w urzędzie do druków ścisłego zarachowania zalicza się m.in. kwitariusze przychodowe. Ich wydruki powinny zatem także spełniać takie warunki jak pozostałe druki ścisłego zarachowania.