Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 października 1993 r. w sprawie zasad organizowania przetargu na sprzedaż środków trwałych przez przedsiębiorstwa państwowe oraz warunków odstąpienia od przetargu (Dz.U. z 1993 r. nr 97, poz. 443)

Przedsiębiorstwo państwowe, zwane dalej "sprzedawcą", sprzedaje środki trwałe w drodze publicznego przetargu.

1. Przetarg prowadzi powołana spośród pracowników sprzedawcy komisja przetargowa w składzie co najmniej 3-osobowym lub na zlecenie sprzedawcy podmiot gospodarczy dający rękojmię należytego wykonania zlecenia, zwane dalej "prowadzącym przetarg".
2. Sprzedawca może ustalić regulamin przetargu, w którym określa szczegółowy tryb działania komisji przetargowej.

W przetargu nie mogą uczestniczyć:
1) osoby wchodzące w skład komisji przetargowej, podmiot gospodarczy wymieniony w § 2 oraz osoby, którym ten podmiot powierzył prowadzenie przetargu,
2) małżonek, dzieci, rodzice i rodzeństwo osób, o których mowa w pkt 1.

1. Przetarg ma charakter publiczny.
2. Przetarg przeprowadza się w następujących formach:
1) przetargu ustnego (licytacja),
2) przetargu pisemnego (zbieranie ofert).

1. Przed przystąpieniem do przetargu sprzedawca ustala cenę oszacowania środków trwałych przy uwzględnieniu ich aktualnej wartości rynkowej. Wycena ta może być dokonana przez rzeczoznawców.
2. Cena oszacowania nie może być niższa niż aktualna wartość rynkowa, a jeżeli tej wartości nie można ustalić, to nie może być niższa od początkowej wartości księgowej, uwzględniającej skutki przeszacowania i zmniejszonej o stopień umorzenia.
3. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia.

1. Cena oszacowania jest ceną wywoławczą.
2. Sprzedaż nie może nastąpić za cenę niższą od ceny wywoławczej, chyba że zachodzi przypadek przewidziany w § 29.

Sprzedawca ustala wadium w wysokości 10% ceny wywoławczej sprzedawanego środka trwałego tytułem zabezpieczenia wykonania wynikającego z przetargu.

1. Prowadzący przetarg wyznacza termin przetargu oraz ogłasza obwieszczenie o przetargu (zaproszenie do składania ofert).
2. Termin przetargu należy wyznaczyć tak, aby między datą obwieszczenia o przetargu a terminem przetargu upłynęło co najmniej 14 dni.

1. Obwieszczenie o przetargu zamieszcza się w codziennej prasie krajowej lub lokalnej w zależności od wartości przedmiotu przetargu w sposób umożliwiający dotarcie do szerokiego kręgu zainteresowanych oraz na widocznym miejscu w lokalu sprzedawcy, a także w innych miejscach uznanych za celowe, jeżeli zaś przeprowadzenie przetargu zlecono podmiotowi gospodarczemu, o którym mowa w § 2 ust. 1 - również w lokalu tego podmiotu.
2. Jeżeli wartość przedmiotu przetargu stanowi dziesięciokrotną kwotę określoną w odrębnych przepisach w sprawie uznawania składników majątkowych za środki trwałe, to obwieszczenie, o którym mowa w ust. 1, podlega zamieszczeniu w codziennej prasie krajowej.

1. Obwieszczenie o przetargu zamieszcza się w codziennej prasie krajowej lub lokalnej w zależności od wartości przedmiotu przetargu w sposób umożliwiający dotarcie do szerokiego kręgu zainteresowanych oraz na widocznym miejscu w lokalu sprzedawcy, a także w innych miejscach uznanych za celowe, jeżeli zaś przeprowadzenie przetargu zlecono podmiotowi gospodarczemu, o którym mowa w § 2 ust. 1 - również w lokalu tego podmiotu.
2. Jeżeli wartość przedmiotu przetargu stanowi dziesięciokrotną kwotę określoną w odrębnych przepisach w sprawie uznawania składników majątkowych za środki trwałe, to obwieszczenie, o którym mowa w ust. 1, podlega zamieszczeniu w codziennej prasie krajowej.

Przetarg ustny odbywa się w drodze publicznej licytacji.

Po wywołaniu przetargu prowadzący przetarg podaje do wiadomości:
1) przedmiot przetargu,
2) cenę wywoławczą,
3) wysokość wadium,
4) termin uiszczenia ceny nabycia,
5) zmiany w stanie faktycznym i prawnym środka trwałego.

Przed przystąpieniem do licytacji uczestnicy składają wadium w wysokości przewidzianej warunkami przetargu. Wadium składa się w gotówce lub, w uzgodnieniu ze sprzedawcą, w papierach wartościowych.

Stawienie się jednego licytanta wystarcza do odbycia przetargu.

Licytacja rozpoczyna się od wywołania ceny środka trwałego przeznaczonego do sprzedaży.

Postąpienie nie może wynosić mniej niż jeden procent ceny wywołania. Zaofiarowana cena przestaje wiązać uczestnika przetargu, gdy inny uczestnik zaofiarował cenę wyższą.

Po ustaniu postąpień prowadzący przetarg, uprzedzając obecnych, po trzecim ogłoszeniu zamyka przetarg i udziela przybicia licytantowi, który zaofiarował najwyższą cenę.

Z chwilą przybicia następuje sprzedaż środków trwałych na rzecz nabywcy.

Nabywca jest obowiązany zapłacić cenę nabycia natychmiast po udzieleniu mu przybicia bądź w terminie wyznaczonym przez prowadzącego przetarg, nie dłuższym niż 7 dni.

Nabywca, który w terminach określonych w § 19 nie uiści ceny nabycia, traci wynikające z przybicia oraz złożone wadium.

Wydanie przedmiotu sprzedaży nabywcy następuje niezwłocznie po zapłaceniu ceny nabycia.

Wadium złożone w gotówce przez nabywcę ulega zaliczeniu na poczet ceny nabycia. Wadium złożone w innej formie ulega zwrotowi po zapłaceniu ceny nabycia. Wadium złożone przez innych uczestników przetargu podlega zwrotowi.

1. Prowadzący przetarg sporządza z jego przebiegu protokół, który powinien zawierać:
1) oznaczenie miejsca i czasu przetargu,
2) imiona i nazwiska osób prowadzących przetarg,
3) wysokość cen wywoławczych,
4) najwyższą cenę zaofiarowaną za środek trwały,
5) imię, nazwisko i miejsce zamieszkania nabywcy,
6) wysokość ceny nabycia i oznaczenie sumy, jaką nabywca uiścił na poczet ceny,
7) wnioski i oświadczenia osób obecnych przy przetargu,
8) wzmiankę o odczytaniu protokołu,
9) podpisy osób prowadzących przetarg i nabywcy lub wzmiankę o przyczynie braku podpisu.
2. Jeżeli nabywca nie uiści ceny nabycia w terminie wskazanym, należy niezwłocznie uczynić o tym wzmiankę w protokole z przetargu; taką samą wzmiankę należy uczynić o wpłaceniu w przepisanym terminie ceny nabycia. W tym przypadku stosuje się przepis § 20.

1. Prowadzący przetarg dokonuje otwarcia ofert, ustala, które z nich uznaje się, zgodnie z obowiązującymi przepisami, za ważne oraz czy oferenci uiścili wymagane wadium, a nadto wybiera oferenta, który zaofiarował cenę najwyższą.
2. W razie ustalenia, że kilku oferentów zaofiarowało tę samą cenę, prowadzący przetarg wybiera nabywcę lub postanawia o kontynuowaniu przetargu w formie licytacji między tymi oferentami, wyznaczając jednocześnie termin licytacji. Do licytacji stosuje się przepisy § 11-23.

1. Zawiadomienie oferenta o przyjęciu oferty oznacza zawarcie umowy sprzedaży w trybie przetargu.
2. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość, sprzedawca ustala z notariuszem termin zawarcia umowy sprzedaży i zawiadamia o tym terminie osobę, która wygrała przetarg.

Nabywca jest obowiązany zapłacić cenę nabycia niezwłocznie po zawarciu umowy sprzedaży lub w terminie wyznaczonym przez prowadzącego przetarg, nie dłuższym niż 7 dni. Przepisy § 20-22 stosuje się odpowiednio.

Z przebiegu przetargu sporządza się protokół. Przepis § 23 stosuje się odpowiednio.

Sprzedawca może sprzedać środki trwałe bez przeprowadzenia przetargu w przypadkach, gdy:
1) środki te mają cenę rynkową i jest oczywiste, że w drodze przetargu nie otrzyma się ceny wyższej,
2) przedmiotem sprzedaży są składniki majątkowe, których wartość wynikająca z ewidencji księgowej, uwzględniającej skutki przeszacowania i zmniejszonej o stopień umorzenia, nie przekracza kwoty określonej w przepisach w sprawie uznawania składników majątkowych za środki trwałe,
3) przedmiotem sprzedaży są lokale mieszkalne stanowiące własność przedsiębiorstwa państwowego, a sprzedaż następuje za cenę nie niższą niż 50% ich wartości rynkowej na rzecz najemcy lub stale z nim zamieszkującej osoby bliskiej, w rozumieniu art. 4 pkt 13 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 49, poz. 484); cenę określa się z uwzględnieniem, że przedmiotem sprzedaży są lokale zajęte, a wartość ulepszeń dokonanych przez najemcę zalicza się na poczet ceny lokalu,
4) przedmiotem sprzedaży są środki trwałe przeznaczone do produkcji podejmowanej w innym przedsiębiorstwie państwowym.

Jeżeli środki trwałe nie zostały sprzedane w drodze przetargu po cenie wywoławczej, sprzedawca może je sprzedać bez przeprowadzenia kolejnego przetargu po cenie najwyższej oferowanej, ale nie niższej niż 1/2 ceny oszacowania w przypadku ruchomości i nie niższej niż 2/3 ceny oszacowania w przypadku nieruchomości.

Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1990 r. w sprawie zasad organizowania przetargu na zbycie środków trwałych przez przedsiębiorstwa państwowe oraz warunków odstąpienia od przetargu (Dz. U. Nr 45, poz. 260).

W sprawach nie zakończonych do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie przepisy dotychczasowe.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.