Od 1 stycznia 2018 r. nowe zasady zatrudniania cudzoziemców przy pracach sezonowych

Uchwalona 20 lipca 2017 r. ustawa o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wprowadza dodatkowe regulacje przewidujące rozbudowę obecnego systemu dopuszczania cudzoziemców do polskiego rynku pracy.

Zezwolenie na pracę sezonową będzie wydawał starosta właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi.

Z kolei praca, na podstawie oświadczenia wpisywanego do ewidencji oświadczeń przez starostę, będzie mogła być wykonywana przez okres sześciu miesięcy w ciągu kolejnych dwunastu miesięcy.

Zezwolenie na pracę sezonową wydawane będzie, jeżeli:

1)            wysokość wynagrodzenia, określona w umowie z cudzoziemcem, nie będzie niższa od wynagrodzenia pracowników wykonujących w tym samym wymiarze czasu pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku;

2)            podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi dołączył do wniosku o wydanie zezwolenia na pracę sezonową informację starosty o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o rejestry bezrobotnych i poszukujących pracy lub o negatywnym wyniku rekrutacji organizowanej dla pracodawcy.

W zezwoleniu zostanie określony cudzoziemiec, który podejmie pracę sezonową oraz pracodawca go zatrudniający. Poza tym ustawa przewiduje, że będzie w nim określone także:

• najniższe wynagrodzenie cudzoziemca,
• wymiar czasu pracy albo liczba godzin pracy w tygodniu lub miesiącu,
• rodzaj umowy będącej podstawą wykonywania pracy oraz
• okres ważności zezwolenia.

Jeżeli zezwolenie dotyczyć ma pracy cudzoziemca w charakterze pracownika tymczasowego, w zezwoleniu na pracę będzie określany także pracodawca użytkownik.

Pracodawca pod pewnymi warunkami będzie mógł powierzyć cudzoziemcowi pracę innego rodzaju niż praca wykonywana w ramach działalności określonych w przepisach rozporządzenia ministra właściwego do spraw pracy w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa i ministrem właściwym do spraw turystyki, na okresy nie dłuższe niż łącznie 30 dni w ciągu ważności zezwolenia.

Cudzoziemcowi, który wjechał na terytorium RP na podstawie wizy wydanej w celu wykonywania pracy sezonowej lub w ramach ruchu bezwizowego w związku z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę sezonową wpisanym do ewidencji, starosta przedłuży zezwolenie na pracę sezonową.

Przedłużenie zezwolenia na pracę sezonową wydawane ma być na okres, który łącznie z okresem pobytu cudzoziemca w celu wykonywania pracy sezonowej, liczonym od dnia pierwszego wjazdu na terytorium państw obszaru Schengen w danym roku kalendarzowym, nie będzie dłuższy niż dziewięć miesięcy w ciągu roku kalendarzowego.

Jeżeli cudzoziemiec wjechał na terytorium RP na podstawie wizy wydanej w celu wykonywania pracy sezonowej lub w ramach ruchu bezwizowego w związku z wnioskiem o wydanie zezwolenia na pracę sezonową wpisanym do ewidencji, a podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi na podstawie zezwolenia na pracę sezonową zapewnia mu zakwaterowanie, podmiot ten będzie obowiązany do zawarcia z cudzoziemcem odrębnej umowy, w formie pisemnej, określającej warunki najmu lub użyczenia kwatery mieszkalnej.

Czynsz najmu kwatery mieszkalnej nie będzie mógł być potrącany z wynagrodzenia cudzoziemca. Postanowienia umowy przewidujące możliwość automatycznego potrącenia czynszu z wynagrodzenia cudzoziemca będą nieważne.

Starosta wyda decyzję o uchyleniu zezwolenia na pracę sezonową, jeżeli:

1)            uległy zmianie okoliczności lub dowody, odnoszące się do wydanej decyzji;

2)            ustała przyczyna udzielenia zezwolenia na pracę sezonową;

3)            podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi w toku postępowania:

a)           złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub

b)           zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo w celu użycia jako autentyczny podrobił lub przerobił dokument, albo takiego dokumentu jako autentycznego używał;

4)            podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi nie dopełnił obowiązków wynikających z ustawy;

5)            podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi nie prowadzi działalności uzasadniającej powierzenie pracy cudzoziemcowi, w szczególności nie prowadzi działalności gospodarczej, statutowej lub rolniczej, jego działalność jest w okresie likwidacji lub w okresie zawieszenia;

6)            podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi jest osobą karaną za czyny określone w ustawie.

Starosta będzie mógł wydać decyzję o odmowie wpisania oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń, jeżeli z okoliczności wyniknie, że oświadczenie zostało złożone dla pozoru, będzie wykorzystane przez cudzoziemca w celu innym niż wykonywanie pracy dla danego podmiotu lub podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi nie dopełni obowiązków związanych z prowadzeniem działalności lub powierzaniem pracy innym osobom.

Podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi przy składaniu wniosku o wydanie zezwolenia na pracę sezonową lub jego przedłużenie oraz oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi w celu dokonania wpisu w ewidencji oświadczeń będzie zobowiązany do dokonania jednorazowej wpłaty w wysokości nie większej niż 10% minimalnego wynagrodzenia za pracę za każdego cudzoziemca.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2018 r., z wyjątkiem przepisu art. 12 dotyczącego oświadczeń o zamiarze powierzenia cudzoziemcowi wykonywania pracy, która byłaby wykonywana po dniu 3 grudnia 2018 r., który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, oraz przepisów dotyczących przekazywania przez organy KAS wojewodom i starostom informacji o podmiotach powierzających wykonywanie pracy cudzoziemcom, za pomocą systemów teleinformatycznych prowadzonych przez ministra właściwego do spraw pracy, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2018 r.

Źródło: sejm.gov.pl