Tylko teraz możesz BEZPŁATNIE przetestować PortalFK.pl przez 24h! GWARANTUJEMY:
Wysokość odpisu podstawowego wynosi na jednego zatrudnionego, wykonującego pracę w normalnych warunkach, 37,5% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim …
Dokonanie odpisu podstawowego na danego pracownika w roku kalendarzowym nie oznacza, że taka kwota musi być mu wypłacona w tym roku.
Fundusz zasilają przede wszystkim środki z tytułu corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych.
Wysokość odpisu podstawowego wynosi na jednego zatrudnionego, wykonującego pracę w normalnych warunkach, 37,5% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego, jeżeli przeciętne wynagrodzenie z tego okresu stanowiło kwotę wyższą. Na pracownika zatrudnionego w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach pomostowych odpis jest wyższy i wynosi 50% przeciętnego wynagrodzenia.
Nie oznacza to jednak, że na każdego pracownika przypada taka kwota wsparcia w tym roku. Po pierwsze, świadczenia bądź usługi realizowane przez pracodawcę w ramach działalności socjalnej mają charakter wyłącznie uznaniowy. Pracownik może, ale nie musi otrzymać np. zapomogi czy dofinansowania na wypoczynek. Po drugie, o tym, czy w ogóle dostanie wsparcie i w jakiej wysokości decyduje jego sytuacja materialna, rodzinna, czy życiowa. Bezwzględnie należy tu stosować te kryteria. Każdorazowo pracodawca powinien rozpatrywać indywidualną sytuację pracownika i jego rodziny, zanim przyzna pomoc ze środków ZFŚS. Nie wolno stosować tu zasady „każdemu po równo”. Gdyby przyjąć, że każdy pracownik ma w sumie otrzymać świadczenia w wysokości odpisu, to byłoby to zupełnie sprzeczne z ideą działalności socjalnej. Przykładowo, pracownik, który ma wielodzietną rodzinę, czy chore dziecko, albo niższy dochód przypadający na członka rodziny niż inni pracownicy, może liczyć na większe świadczenie - wyższą kwotę dopłaty do urlopu, czy bon towarowy o wyższej wartości.
Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem kryterium socjalnego, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie. Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.
Zatem, wszystkie uregulowania, co do gospodarowania środkami funduszu powinny być zawarte w regulaminie tego funduszu.
Reasumując, dokonanie odpisu na ZFŚS nie jest związane z tym, że pracownik ma tę kwotę otrzymać. Może, więc wystąpić sytuacja, w której jeden pracownik nie dostanie w ogóle pieniędzy z funduszu ze względu na lepszą sytuację materialną, a inny otrzyma w roku łącznie świadczenia w wysokości daleko przekraczającej wysokość odpisu (np. zapomogę losową w wysokości 2.000 zł). Łączna kwota z tytułu odpisu jest pulą środków do wykorzystania przez wszystkie osoby uprawnione, które kwalifikują się do ulgowych świadczeń i w różnym stopniu osoby te korzystają z pomocy socjalnej.
Pracodawca nie musi też pilnować, aby wszystkie środki na koncie funduszu, z tytułu dokonanego odpisu na dany rok, w tymże roku zużyć, wydatkować. Niewykorzystane, bowiem przechodzą na rok następny.
Jeśli chodzi o podatek dochodowy, to wolna jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł (art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.). Ponieważ jest to limit na rok, więc nie dotyczy wartości pojedynczego świadczenia (również pieniężnego), lecz wartości wszystkich świadczeń, ustalonej od początku roku. Jeśli już sama wartość dofinansowania przekracza ustawowy limit to nadwyżka ponad kwotę 380 zł podlega opodatkowaniu.
Zatem, przy dopłacie do wypoczynku wynoszącej 1.200 zł do przychodu pracownika należy doliczyć 820 zł i od tej sumy ustalić zaliczkę na podatek. Natomiast dofinansowanie w pełnej wysokości nie podlega składkom na ZUS, ze względu na wypłatę ze środków zfśs.
Załóżmy, że pracownik zarabia 2.000 zł miesięcznie. Ma prawo do podstawowych kosztów uzyskania przychodów oraz złożył w firmie oświadczenie PIT-2 o stosowaniu kwoty zmniejszającej podatek. W czerwcu 2011 r. dostanie świadczenie pieniężne z ZFŚS na wypoczynek. Obliczenie zaliczki na podatek wygląda następująco:
25 maja 2011 r.
Tylko teraz możesz BEZPŁATNIE przetestować PortalFK.pl przez 24h! GWARANTUJEMY:
Jeśli masz jakiekolwiek pytania skorzystaj z indywidualnej porady grona naszych wybitnych Ekspertów.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.