Zobacz, czy brak dokumentu przewozowego przekreśli szansę na preferencję w VAT

W sytuacji, gdy przedsiębiorcę nie ma dokumentu CMR, ale dysponuje innymi dokumentami potwierdzającymi wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, ma prawo do zastosowania 0% VAT – wyjaśnił dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej, nr 0114-KDIP1-2.4012.182.2017.1.PC.

Sprawa dotyczyła spółki, która dokonywała wewnątrzwspólnotowych dostaw wyrobów własnych. Transport odbywał się przy wykorzystaniu zewnętrznych firm transportowych, a przedsiębiorstwo miało ograniczone możliwości pozyskania dokumentu przewozowego CMR.

Organ stwierdził, że chociaż spółka nie ma dokumentu przewozowego, to jeżeli dysponuje innymi dokumentami, o których mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT, z których jednoznacznie wynika, że doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski, to będzie jej przysługiwało prawo do zastosowania 0% stawki VAT przy WDT.

Analiza prawidłowości tej interpretacji indywidualnej nie może pomijać dorobku orzecznictwa sądowego w tej sprawie. Wymienić tu trzeba przede wszystkim uchwałę NSA z 11 października 2010 r. (sygn. akt I FPS 1/10), która, jak się wydaje, przesądziła o sposobie interpretowania przepisów o dokumentowaniu dostaw wewnątrzwspólnotowych.

W uchwale tej NSA uznał, że przepisy wskazujące, jakie dokumenty podatnik powinien posiadać, aby udowodnić wywóz towarów z Polski (i tym samym wykazać uprawnienie do stosowania stawki 0%), należy interpretować w korzystny dla podatników sposób. W szczególności, zdaniem sądu, wystarczające jest posiadanie jedynie niektórych dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i uzupełnianie ich innymi dowodami, takimi jak wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzającymi wywóz towarów. Ten pogląd NSA był powtarzany w innych wyrokach (np. z 9 czerwca 2016 r., sygn. I FSK 1919/14) i ze względu na powagę uchwał NSA można go uznać za utrwalony. Istnieją również wcześniejsze interpretacje wydawane przez administrację skarbową prezentujące takie stanowisko.

W analizowanej interpretacji źródłem wątpliwości podatnika było to, że nie posiadał on dokumentów przewozowych (które są jednym z rodzajów dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT), miał jednak inne dowody potwierdzające fakt wywozu towarów i dostarczenia ich do kontrahenta zagranicznego, takie jak zbiorcze zestawienie dostaw akceptowane przez nabywcę.

Organ wydający interpretację słusznie uznał, że dowody te są wystarczające dla zastosowania 0% stawki VAT. W swoim uzasadnieniu wspomniał zresztą przytoczoną powyżej uchwałę NSA z 2010 roku, mamy tu zatem przykład prawidłowego zastosowania w praktyce dorobku orzeczniczego.

Polecamy w Portalu FK:

• TSUE: Przedsiębiorca nie musi korygować odliczonego podatku z faktur wystawionych przez kontrahenta usuniętego z rejestru podatnika
• Sprawdź, kiedy członek zarządu jest podatnikiem VAT

Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 czerwca 2017 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.182.2017.1.PC