Czy możesz zdecydować, w jakim języku wystawisz fakturę VAT? Znamy wyrok TSUE

Spór dotyczył niezapłaconych faktur, a dotyczył spółki z Belgii i z Włoch. Dokumenty sprzedaży były wystawione w języku włoskim, co było niezgodne z obowiązującymi w Belgii przepisami. Na podstawie belgijskich przepisów należy używać języka właściwego dla miejsca siedziby.

Zobowiązanie do używania w fakturach języka innego niż używany w ramach realizowania umowy nie tylko narusza prawo unijne, ale prowadzić może do wielu nieprawidłowości. Przede wszystkim zwiększa ryzyko zakwestionowania faktur i odmowy ich zapłaty, jako że adresaci faktur mogą próbować tłumaczyć, że nie zrozumieli treści dokumentów.

Dla Portalu FK komentuje
Tomasz Krywan
doradca podatkowy

Na podstawie art. 35 Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zakazane między państwami członkowskimi są wszelkie ograniczenia ilościowe w wywozie oraz wszelkie środki o skutku równoważnym. Zakaz ten – jak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z 21 czerwca 2016 r. w sprawie C-15/15 – wyłącza możliwość wprowadzania przez państwa członkowskie lub ich części obowiązku dokumentowania transakcji transgranicznych za pomocą faktur wystawianych wyłącznie w języku urzędowym danego państwa członkowskiego lub jego części.

Wyrok ten bezpośrednio dotyczy podatników wystawiających faktury dokumentujące czynności dokonywane na rzecz kontrahentów belgijskich. To bowiem na kanwie przepisów belgijskich zapadł wskazany wyrok TSUE.

Pośrednio wskazany wyrok dotyczy również podatników wystawiającym faktury dokumentujące czynności dokonywane na rzecz kontrahentów z państw członkowskich innych niż Belgia. Gdyby bowiem okazało się, że w państwie członkowskim kontrahenta istnieją przepisy podobne do zakwestionowanych przez TSUE w tym wyroku, uznać je należałoby za niezgodne z prawodawstwem unijnym (a więc za nieobowiązujące).

Omawiany wyrok stawia również pod znakiem zapytania zgodność z przepisami unijnymi przepisów ustawy o języku polskim. Ustawa ta nakazuje bowiem stosowanie języka polskiego w przypadku obrotu z udziałem konsumentów i przy wykonywaniu przepisów z zakresu prawa pracy oraz w przypadku obrotu dokonywanego przez organy i instytucje publiczne, jak również przewiduje karę grzywny za naruszanie tego obowiązku (art. 15 ust. 2 ustawy o języku polskim).

Wydaje się, że w świetle omawianego wyroku TSUE w zakresie, w jakim przepisy te dotyczą transakcji transgranicznych, są one niezgodne z prawodawstwem unijnym (a więc uznane za nieobowiązujące).

Polecamy też inne komentarze dotyczące VAT:

• Obrót paliwami w VAT. Poznaj nowe obowiązki

• Sprawdź, czy reklama na samochodzie wystarczy, aby odliczać VAT w 100%

• Faktura pierwotna i duplikat muszą mieć takie same dane

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 21 czerwca 2016 r. w sprawie C-15/15 New Valmar BVBA przeciwko Global Pharmacies Partner Health Srl