Faktyczna data zapisu w księgach rachunkowych nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu w ujęciu podatkowym – potwierdził NSA.
Na podstawie art. 15 ust. 4e ustawy o CIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Organy podatkowe często interpretuję ten przepis twierdząc, że ujęcie podatkowe kosztu uzależnione jest od ujęcia danego kosztu w księgach rachunkowych. Sądy mają jednak inne zdanie.
Prawidłowa kwalifikacja wydatków związanych z podniesieniem kapitału zależy od tego, czy wydatki te związane są pośrednio czy też bezpośrednio z emisją udziałów. Sprawdź komentarz eksperta.
Na gruncie prawa podatkowego kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów albo zachowania lub zabezpieczenia ich źródła. Od tej zasady istnieją dwa wyjątki. Po pierwsze do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się kosztów wymienionych w katalogu kosztów wykluczonych. Po drugie przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przepisy te stały się powodem wielu wątpliwości w kontekście wydatków związanych z podniesieniem kapitału.
Opłaty za media, wodę, energię elektryczną, ogrzewanie oraz odsetki od kredytu zaciągniętego na nabycie mieszkania mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Jest to możliwe jedynie w takim zakresie, w jakim nieruchomość będzie wykorzystywana na potrzeby działalności.
Przedsiębiorca kupił na kredyt mieszkanie, w którym prowadzi też działalność.Wątpliwości dotyczyły tego, czy można zaliczyć do kosztów podatkowych w całości kwotę czynszu oraz opłat za media (wodę, energię, ogrzewanie). Podatnik nie był też pewny, czy może w całości wprowadzić mieszkanie do ewidencji środków trwałych i je amortyzować i czy może zaliczyć do kosztów odsetki od kredytu na kupno mieszkania.
Pytanie do eksperta: O czym powinien pamiętać przedsiębiorca prowadzący biznes w mieszkaniu przy kwalifikacji wydatków do kosztów podatkowych?
Zasadą jest, że amortyzacji podlegają przedmioty będące własnością lub współwłasnością podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok i wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip
/WiedzaiPraktyka
/wip