Prawo do opłacania składek w ulgowej wysokości. Kto ma rację

Przedsiębiorczyni powzięła wątpliwość w sprawie opłacania składek w ulgowej wysokości. Poinformowała, że rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej 5 marca 2018 r. Aby wszystko sprawnie przeprowadzić pod względem formalnym zatrudniła księgową, która potwierdziła jej prawo do opłacania składek w ulgowej wysokości i zgodnie z tym prowadziła dokumenty przedsiębiorczyni.

Podatniczka zakończyła współpracę z tą księgową, a nowa poddała w wątpliwość jej prawo do opłacania składek w ulgowej wysokości.

Zgodnie z informacją na stronie ZUS: „Możesz płacić niższe składki na swoje ubezpieczenia, jeśli spełniasz poniższe warunki (…) w ramach własnej działalności gospodarczej nie świadczysz usług na rzecz byłego pracodawcy takich samych jak na etacie. Dotyczy to pracodawcy, u którego byleś zatrudniony na podstawie umowy o pracę w tym samym roku, w którym założyłeś działalność lub w poprzednim roku.”

Przedsiębiorczyni znała te zasady, ale była przekonana (zgodnie z zapewnieniami jej pierwszej księgowej), że ta zasada jej nie dotyczy.

Uzasadniła to tym, że praca lekarza dentysty stażysty (według umowy o pracę – lekarza w I roku pracy) różni się zasadniczo od pracy lekarza dentysty udzielającego świadczeń zdrowotnych i nie może być traktowania na równi.

Ponadto praca w ramach działalności świadczona dla byłego pracodawcy ma charakter symboliczny i wykonuje ona ją tylko 2,5 godziny tygodniowo udzielając świadczeń zdrowotnych specjalistycznych z zakresu endodoncji, czego nie wykonywała na stażu pracując dla tego pracodawcy.

Poza tym w obecnych realiach wiele gabinetów dentystycznych wymaga prowadzenia działalności gospodarczej. Jest to więc wymóg odgórny stąd wnioskodawczyni założyła swoją działalność.

Stąd przedsiębiorczy uważa, że przysługuje jej prawo do opłacania składek na zasadach preferencyjnych w pierwszych 2 latach prowadzenia działalności gospodarczej.

Zakład uznał stanowisko przedsiębiorcy za prawidłowe w przedmiocie opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od zadeklarowanej kwoty, nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Argumentacja zawarta we wniosku i jego uzupełnieniu – oświadczenia wnioskodawczyni, że nie prowadziła ona pozarolniczej działalności w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej oraz wskazanie, że obecnie udziela świadczeń zdrowotnych w ramach prowadzonej firmy na rzecz byłego pracodawcy, jednak czynności wskazane w ramach tej współpracy różnią się od tych wykonywanych wcześniej, w ramach stosunku pracy, przemawiają za uznaniem jej stanowiska za prawidłowe.

Jeżeli wykonywana praca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma zupełnie inny charakter niż zakres czynności wykonywanych w okresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę – osoba prowadząca działalność może skorzystać z preferencyjnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Bez znaczenia pozostaje fakt braku samodzielności podczas wypełniania obowiązków. Należy pamiętać, że warunek nie wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy dotyczy nie tylko pierwszego dnia prowadzenia działalności, ale całego 24-miesięcznego okresu.

Oznacza to zatem, że od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności na rzecz byłego pracodawcy (także wtedy, gdy moment ten wystąpi np. po upływie kilku miesięcy od rozpoczęcia prowadzenia firmy) następuje utrata prawa do deklarowania do podstawy wymiaru kwoty niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Interpretacja ZUS z 10 lipca 2018 r., oddział w Gdańsku (D1/100000/43/648/2018)