Tylko teraz możesz BEZPŁATNIE przetestować PortalFK.pl przez 24h! GWARANTUJEMY:
Przedsiębiorca wypłaca pracownikom dodatek za rozłąkę w związku z wykonywaniem pracy poza miejscem wskazanym w umowie. Świadczenie to nie stanowi przychodu ze stosunku pracy. Czy zatem może być zwolnione z oskładkowania?
Firma zawierając umowy o pracę z pracownikami jako miejsce wykonywania pracy wskazała siedzibę pracodawcy. Jednak w uwagach do umowy zawarła informację, że pracownik może zostać oddelegowany do pracy za granicę w miejsce wskazane przez pracodawcę nie wskazując konkretnego miejsca.
Co w sytuacji, kiedy pracodawca oddelegował pracowników do pracy w Niemczech, którzy naprzemiennie wykonują pracę w Polsce, a ZUS wydaje zaświadczenia o ustawodawstwie właściwym na podstawie złożonych wniosków?
Czy jeżeli zdecyduje się na wypłacanie pracownikom dodatku za rozłąkę w związku z wykonywaniem pracy poza miejscem wskazanym w umowie, czy będzie on stanowił podstawę oskładkowania? Oczywiście najpierw pracodawca musiałby ustanowić takie świadczenia w regulaminie wynagrodzenia.
Firma uważa, że jeżeli będzie wypłacać pracownikom taki dodatek za rozłąkę celem zrekompensowania faktu czasowego przebywania pracownika poza miejscowością zamieszkania z powodu świadczenia przez niego pracy poza siedzibą pracodawcy i zakładu głównego, to wartość tego dodatku nie będzie oskładkowana. Tylko nadwyżka poza określony limit będzie stanowiła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
We wniosku przedsiębiorca powołał się na rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r. poz. 1949) – dalej rozporządzenie składkowe.
Zakład nie podzielił zdania przedsiębiorcy. Wydając decyzję uznał jego stanowisko za nieprawidłowe w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wypłacanych pracownikom dodatków za rozłąkę na podstawie przepisów rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
W związku z tym, że przedsiębiorca na prośbę ZUS w piśmie z 26 marca 2018 r. wskazał, że dodatek za rozłąkę do wysokości diet nie będzie stanowił dla pracowników przychodu z tytułu stosunku pracy, skutkuje to nieuwzględnieniem go w podstawie wymiaru składek. Jednakże tym samym informacja ta uniemożliwia przejście na grunt rozporządzenia składkowego i wskazanych w nim wyłączeń z oskładkowania.
Z przepisów rozporządzenia składkowego wynika, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu ustawy o PIT, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
W efekcie, ZUS mógłby wypowiadać się w zakresie zasadności zastosowania wyłączeń zawartych w § 2 ust. 1 rozporządzenia składkowego wyłącznie w sytuacji, gdyby świadczenie to stanowiło przychód ze stosunku pracy.
W konsekwencji nie można uznać, że to treść ww. przepisów jest podstawą zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wypłacanych pracownikom dodatków za rozłąkę.
Dodatku za rozłąkę do wysokości diet z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju nie wliczasz do podstawy wymiaru składek. Dodatek ten musi stanowić przychód pracownika ze stosunku pracy.
Interpretacja z 5 kwietnia 2018 r., oddział w Lublinie (WPI/200000/43/258/2018)
Tylko teraz możesz BEZPŁATNIE przetestować PortalFK.pl przez 24h! GWARANTUJEMY:
Jeśli masz jakiekolwiek pytania skorzystaj z indywidualnej porady grona naszych wybitnych Ekspertów.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.