Jaki staż pracy pracownika bierze się pod uwagę przy ustalaniu okresu wypowiedzenia?

Monika Frączek

Autor: Monika Frączek

Dodano: 3 marca 2010
Pytanie:  Prowadzimy działalność gospodarczą w formie spółki z o.o. Zawarliśmy z pracownikiem umowę na czas określony od 1 czerwca 2006 r. do 31 grudnia 2006 r. Następnie zawarliśmy z nim kolejną umowę również na czas określony od 1 stycznia 2007 r. do 31 marca 2007 r. Po zakończeniu drugiej umowy zawarliśmy z pracownikiem trzecią umowę również na czas określony od 1 kwietnia 2007 r. do 28 lutego 2010 r. Czy do ustalenia okresu wypowiedzenia bierzemy pod uwagę nieprzerwany staż pracy u danego pracodawcy, czyli od 1 czerwca 2006 r. - 3 miesiące wypowiedzenia? Czy od aktualnie obowiązującej umowy czyli 1 miesiąc wypowiedzenia?
Odpowiedź: 

Bierze się pod uwagę cały staż pracy u danego pracodawcy. Dotyczy to nie tylko stażu nieprzerwanego, ale nawet przypadków, gdy między umowami zawieranymi między tymi samymi stronami stosunku pracy były przerwy.

Wszelkie wątpliwości w tym zakresie rozstrzyga orzecznictwo Sądu Najwyższego, który - nie w zwykłym wyroku - ale w dużo bardziej wiążącej uchwale 7 sędziów stanął na stanowisku, że: „przy ustalaniu okresu wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony (art. 36 § 1 kp) uwzględnia się wszystkie okresy zatrudnienia u tego samego (danego) pracodawcy” (uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z 15 stycznia 2003 r. III PZP 20/02 OSNP 2004/1/4).

Podkreślić jednak trzeba, że staż pracy u danego pracodawcy ma znaczenie w przypadku rozwiązywania za wypowiedzeniem umów zawartych na czas nieokreślony. Natomiast nie ma znaczenia przy wypowiadaniu umów zawartych na czas określony. Rozumiem jednak, że uznaliście Państwo, że trzecia kolejna umowa o pracę powinna była zostać zawarta na czas nie określony.

- art. 33 i art. 36 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn.zm.),
- art. 13 i art. 35 ustawy z 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. nr 125, poz. 1035).
Tekst opublikowany: 

2 marca 2010 r.

Monika Frączek

Autor: Monika Frączek

Prawnik, autorka opracowań z zakresu prawa pracy. Od 1998 r. była głównym specjalistą w Departamencie Prawa Pracy, w Ministerstwie Pracy i Polityki Od 2003 r. pracowała w Wydziale Legislacji Departamentu Prawa Pracy. Uczestniczyła w pracach legislacyjnych w MPiPS i Parlamencie. Absolwentka Podyplomowego Studium Zbiorowych Stosunków Pracy i Zasobów Ludzkich, w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Uczestnik Podyplomowego Studium Zagadnień Legislacyjnych prowadzonego na Uniwersytecie Warszawskim. Od wielu lat specjalizuje się w praktycznych zagadnieniach prawa pracy. Autorka opracowań z zakresu prawa pracy kierowanych do pracowników kadr i działów personalnych, a także osób zarządzających. Obecnie prowadzi swoją firmę doradczą oraz prowadzi szkolenia z tematyki prawa pracy dla działów kadr, osób zarządzających oraz związków zawodowych, w szczególności z czasu pracy, dokumentacji pracowniczej, zgodnego z prawem zatrudniania i zwalniania pracowników, podnoszenia kwalifikacji zawodowych uprawnień rodzicielskich, problematyki pracy tymczasowej.
Nie ma jeszcze komentarzy do tego dokumentu.
Zaloguj się aby dodać komentarz
Poradnia 48h

Jeśli masz jakiekolwiek pytania skorzystaj z indywidualnej porady grona naszych wybitnych Ekspertów.

Zadaj pytanie ekspertowi

@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.