Tylko teraz możesz BEZPŁATNIE przetestować PortalFK.pl przez 24h! GWARANTUJEMY:
Pytanie: Prowadzę zakład mechaniki pojazdowej (pracujemy na obrabiarkach), od 8 lat zatrudniam pracownika na stanowisku szlifierz. Pracownik ten ma 62 lata i razem z okresem zatrudnienia u mnie będzie miał przepracowane w warunkach szczególnych 15 lat. Pracownik zamierza złożyć wniosek w ZUS o przyznanie wcześniejszej emerytury. Czy okres pracy w mojej firmie będzie wliczony pracownikowi? Czy muszę wpisać w świadectwie pracy, że pracownik ten pracował w szczególnych warunkach? – pyta przedsiębiorca z Warszawy.
Pytanie: Prowadzę zakład mechaniki pojazdowej (pracujemy na obrabiarkach), od 8 lat zatrudniam pracownika na stanowisku szlifierz. Pracownik ten ma 62 lata i razem z okresem zatrudnienia u mnie będzie miał przepracowane w warunkach szczególnych 15 lat. Pracownik zamierza złożyć wniosek w ZUS o przyznanie wcześniejszej emerytury. Czy okres pracy w mojej firmie będzie wliczony pracownikowi? Czy muszę wpisać w świadectwie pracy, że pracownik ten pracował w szczególnych warunkach? – pyta przedsiębiorca z Warszawy.
Odpowiedź: Jeżeli pracownik wykonywał u Pana pracę w szczególnych warunkach, powinien Pan zawrzeć taką informację w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze.
Proszę zwrócić uwagę, że według definicji zamieszczonej w art. 32 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz.U. nr 39, poz. 353 ze zm., dalej określana ustawą emerytalną) dla celów ustalenia uprawnień do emerytury – za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.
Rodzaje prac uznanych w poszczególnych działach gospodarki za prace w szczególnych warunkach wymienione są w wykazach stanowiących załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8, poz. 43 ze zm.).
Prawo do emerytury „wcześniejszej” może nabyć pracownik, który udowodni okresy składkowe i nieskładkowe 25 lat mężczyzna (20 lat kobieta), w tym co najmniej 15 lat, a w niektórych przypadkach - 10 lat – pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.
Proszę zauważyć, że nie ma znaczenia status pracodawcy - państwowy czy prywatny.
Nie jest zatem ważne, czy praca w szczególnych warunkach wykonywana jest lub była wykonywana u prywatnego, czy u „uspołecznionego” pracodawcy.
Ważne jest natomiast, aby praca w szczególnych warunkach wykonywana była na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.
A zatem, jeżeli pracownik wykonywał u Pana pracę w szczególnych warunkach, powinien Pan zawrzeć taką informację w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (§ 2 ww. rozporządzenia) albo w świadectwie pracy.
Świadectwo takie powinno być wystawione na podstawie akt kadrowych (osobowych) pracownika.
Przy wystawianiu takiego świadectwa powinien Pan powołać się na wykaz stanowisk zamieszczony w wykazie A będącym załącznikiem do wymienionego rozporządzenia oraz wskazać, na jakim stanowisku zatrudniony był pracownik.
Wszystkie dane i informacje zawarte w świadectwie pracy powinny być zgodne z dokumentacją źródłową znajdującą się w aktach osobowych pracownika.
Kopię świadectwa pracy (zaświadczenia) należy przechowywać w aktach osobowych pracownika.
Ponadto według postanowień Kodeksu pracy (art. 97 Kodeksu pracy, dalej kp) pracodawca jest zobowiązany do wystawienia świadectwa pracy zgodnego ze stanem faktycznym, w którym stwierdza m.in. okres (bądź okresy) pracy, rodzaj wykonywanej pracy, zajmowane stanowiska, a także informacje niezbędne do ustalenia uprawnień z ubezpieczenia społecznego.
Stosownie do powyższych dyspozycji wynikających z Kodeksu pracy należy w świadectwie (bądź zaświadczeniu wystawionym do celów ustalenia prawa do emerytury) zamieścić także:
Kopię świadectwa pracy należy przechowywać w aktach osobowych pracownika.
Dodam, że stosownie do postanowień Kodeksu pracy (art. 209 kp) pracodawca rozpoczynający działalność jest zobowiązany do zawiadomienia na piśmie właściwego inspektora pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności.
Podstawa prawna:
- ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz.U. nr 39, poz. 353 ze zm.),
- rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8, poz. 43 ze zm.),
- Kodeks pracy (tekst jednolity: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94).
Autor: Zuzanna Turowska, naczelnik Wydziału w Departamencie Świadczeń Emerytalno-Rentowych Centrali Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
Tylko teraz możesz BEZPŁATNIE przetestować PortalFK.pl przez 24h! GWARANTUJEMY:
Jeśli masz jakiekolwiek pytania skorzystaj z indywidualnej porady grona naszych wybitnych Ekspertów.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.