Czy odszkodowanie ma związek z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów

Mikołaj Hewelt

Autor: Mikołaj Hewelt

Dodano: 23 czerwca 2017
a03d367a5fbf72e73e4a4aff69080dc0f9539f70-medium

Załóżmy, że przedsiębiorca musiał wcześniej rozwiązać umowę najmu. Czy wydatki na odszkodowanie może zaliczyć do kosztów podatkowych? Poznaj stanowisko sądu i sprawdź komentarz Mikołaja Hewelta doradcy podatkowego w Kancelarii Sadkowski i Wspólnicy.

Wydatki na odszkodowanie z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy najmu mogą stanowić koszt uzyskania przychodów – takie wnioski płyną z wyroku Wyrok WSA  w Gliwicach, sygn. akt I SA/Gl 1078/16.

Czego dotyczyła sprawa

Sprawa dotyczyła spółki, która prowadzi działalność handlową. Spółka w związku z rozwojem swojej działalności podpisała umowę na najem nowego lokalu.  Uważała, że nieuzasadnione ekonomiczne byłoby prowadzenie dwóch placówek handlowych w tak bliskiej odległości od siebie. Spółka komandytowa podjęła więc rozmowy z wynajmującym celem rozwiązania umowy najmu. Wynajmujący jako jeden z warunków rozwiązania umowy postawił warunek zapłaty odszkodowania za wcześniejsze rozwiązanie umowy najmu.

Spółka wystąpiła do organu podatkowego o potwierdzenie, że może przedmiotowe odszkodowanie zaliczyć do kosztów podatkowych.

W wydanej interpretacji organ uznał, że wypłacone odszkodowanie nie ma związku z przychodami spółki. Innego zdana był Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach.

Jakie stanowisko zajął sąd

Sąd uznał, że  rozwiązanie umowy najmu i zapłata odszkodowania jest korzystne dla spółki, ponieważ pozwala na osiągnięcie większego dochodu, a zatem jest ekonomicznie uzasadnione. Z tego względu spółka ma prawo zaliczyć wypłacone odszkodowanie do kosztów uzyskania przychodów.

KOMENTARZ EKSPERTA

Mikołaj Hewelt

doradca podatkowy, Dział Prawa Podatkowego w Kancelarii
Sadkowski i Wspólnicy

Czy odszkodowanie za przedterminowe rozwiązanie umowy najmu stanowi koszt uzyskania przychodu?

Na to pytanie odpowiedział Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 12 stycznia 2017 r. (sygn. akt I SA/Gl 1078/16), w którym uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów. W przedmiotowej interpretacji Minister stwierdził, że odszkodowanie związane z przedterminowym rozwiązaniem umowy najmu nie stanowi dla podatnika kosztu uzyskania przychodu. Minister wskazał, że nie kwestionuje on sensu ekonomicznego poniesionego wydatku, czy racjonalności decyzji gospodarczych podatnika.

Dokonał on natomiast oceny celowości wydatku z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego – czy został on poniesiony w związku z dążeniem do osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia jego źródła. Zdaniem Ministra wynik takiej analizy jest negatywny i podatnik nie powinien mieć prawa do zaliczenia wydatków na odszkodowanie do kosztów uzyskania przychodów. Minister dodał, że ponoszenie kosztów stanowiących efekt podjętego ryzyka gospodarczego nie może być rekompensowane przez podatnika za pomocą przepisów podatkowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach nie uznał takiej interpretacji za prawidłową. Zdaniem Sądu organ dokonał wykładni przepisów w sposób niezasadnie zawężający i oderwany od realiów gospodarczych prowadzenia działalności gospodarczej. Sąd wskazał, że dostrzega możliwość przypisania wydatku na odszkodowanie związane z przedterminowym rozwiązaniem umowy najmu nie tylko do działań poniesionych w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, ale także do działań związanych z osiągnięciem przychodu.

Zdaniem sądu wypłata takiego odszkodowania może być dla podatnika bardziej korzystna pod tym względem, że osiągnie on wyższy przychód, niż przychód który osiągnąłby w przypadku nieuzasadnionego ekonomicznie kontynuowania umowy najmu. Tym samym taki wydatek może zostać zaliczony przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko sądu przedstawione w powyższym wyroku jest korzystne dla podatników. Należy bowiem zauważyć, że Sąd uwzględnił w wyroku faktyczne realia działalności gospodarczej oraz w następstwie tego pozytywny wpływ zapłaty odszkodowania na przychody podatnika. Jest to prawidłowy kierunek, który powinien być wzorem dla organów podatkowych.

W związku z tym, że dzisiejszy obrót gospodarczy jest skomplikowany, organy powinny analizować działania podatników z uwzględnieniem kontekstu ich działań, a nie ograniczać się tylko do powierzchownej oceny zdarzeń.

Przeczytaj także:

Wyrok WSA  w Gliwicach z 12 stycznia 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 1078/16

Mikołaj Hewelt

Autor: Mikołaj Hewelt

doradca podatkowy, Dział Prawa Podatkowego w kancelarii Sadkowski i Wspólnicy
Nie ma jeszcze komentarzy do tego dokumentu.
Zaloguj się aby dodać komentarz