Ważne terminy dla przedsiębiorców, które upływają 31 stycznia

Płatnicy rozliczający podatek dochodowy od osób fizycznych, w terminie do 31 stycznia 2024 r. (środa) powinni przekazać do właściwego urzędu skarbowego:

• PIT-11 – informację o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za 2023 rok,
• PIT-4R – roczną deklarację o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za 2023 rok,
• PIT-8C – informację o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych za 2023 rok,
• PIT-8AR – roczną deklarację o zryczałtowanym podatku dochodowym za 2023 rok,
• PIT-R – informację o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich za 2023 rok,
• PIT-40A/11A – roczne obliczenie podatku przez organ rentowy/informację o dochodach uzyskanych od organu rentowego za 2023 rok.

Koniec stycznia br. to także termin na dopełnienie niektórych obowiązków związanych z  rozliczeniami na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT). Mianowicie 31 stycznia 2024 r. upływa termin na złożenie:

• TPR-C – informacji o cenach transferowych za 2022 rok (rok podatkowy rozpoczynający się po dniu 31 grudnia 2021 r.), której termin złożenia pierwotnie upływał w okresie od 30 listopada 2023 r. do 31 grudnia 2023 r.,
• CIT-6AR – deklaracji o wysokości podatku dochodowego od dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych za 2023 rok, składanej przez spółkę przejmującą przy połączeniu lub podziale spółek kapitałowych,
• CIT-6R – deklaracji o wysokości pobranego zryczałtowanego podatku dochodowego od  dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, wypłaconych za 2023 rok  podatnikom mającym siedzibę lub zarząd na terytorium Polski,
• CIT-9R – deklaracji o wysokości przychodu za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w porcie polskim, uzyskanego przez zagraniczne przedsiębiorstwo żeglugi handlowej od zagranicznych zleceniodawców za 2023 rok,
• CIT-10Z – deklaracji o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, od dochodów (przychodów) osiągniętych przez podmioty zagraniczne za 2024 rok (dotyczy m.in. należności z tytułu odsetek, praw autorskich lub praw pokrewnych, działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych oraz niektórych zysków kapitałowych),
• CIT-11R – deklaracji o wysokości podatku dochodowego od dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, wydatkowanych na inne cele niż  wymienione w oświadczeniu CIT-5 lub w deklaracji CIT-6AR,
• ZAW-RD – zawiadomienia o wyborze na 2024 rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. estońskim CIT)  przez podatników prowadzących działalność w formie spółki z o.o., spółki akcyjnej, prostej spółki akcyjnej, spółki komandytowej lub spółki komandytowo-akcyjnej,
• WH-OSC – oświadczenia następczego przez płatnika podatku u źródła (tzw. WHT),  który w trakcie roku złożył oświadczenie pierwotne, jeżeli w 2023 roku dokonywał dalszych wypłat na rzecz tego samego podmiotu bez pobrania podatku lub przy zastosowaniu stawki niższej niż podstawowa.

Ostatni dzień pierwszego miesiąca 2024 roku jest ważną datą także dla niektórych podatników podatku nieruchomości. Do 31 stycznia 2024 r. osoby prawne (np. spółki z o.o. spółki akcyjne), jednostki organizacyjne oraz spółki niemające osobowości prawnej, będące podatnikami tego podatku, muszą bowiem:

• przekazać organowi podatkowemu DN-1 – deklarację na podatek od nieruchomości za 2024 rok, oraz
• wpłacić podatek od nieruchomości za styczeń 2024 roku.

Jak wynika z art. 6 ust. 9 pkt 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, ww. podmioty mają m.in. obowiązek składać, w terminie do dnia 31 stycznia, organowi podatkowemu (wójtowi, burmistrzowi, prezydentowi miasta) właściwemu ze względu na miejsce położenia przedmiotów opodatkowania – deklaracje na podatek od nieruchomości na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według ustalonego wzoru ((DN-1). Załącznikami do wspomnianej deklaracji są ZDN-1 („Dane o przedmiotach opodatkowania podlegających opodatkowaniu”) oraz ZDN-2 („Dane o przedmiotach opodatkowania zwolnionych z opodatkowania”).

Na podmiotach tych ciąży również powinność wpłacania obliczonego w deklaracji podatku –  na rachunek właściwej gminy – w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego.

Nie należy jednak dzielić płatności na raty, jeśli roczna kwota podatku nie przekracza 100 zł. W takiej sytuacji cały podatek od nieruchomości należy uiścić jednorazowo, w terminie płatności pierwszej raty.

Jeśli chodzi o rozliczenia związane z ubezpieczeniami społecznymi, to należy zaznaczyć, że tylko do 31 stycznia 2024 r. jest czas na przekazanie przez niektórych płatników do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe – ZUS IWA. Wskazuje na to treść art. 31 ust. 6 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

Wspomniany obowiązek – w odniesieniu do tego rodzaju informacji za 2023 rok – spoczywa na płatnikach składek, którzy spełniają łącznie następujące warunki:

• byli zgłoszeni nieprzerwanie w ZUS jako płatnicy składek na ubezpieczenie wypadkowe od 1 stycznia do 31 grudnia roku, za który składana jest informacja (tj. 2023 roku) i co najmniej jeden dzień w styczniu następnego roku (tj. 2024 roku),
• w roku, za który składana jest informacja (tj. 2023 roku), zgłaszali do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych,
• na 31 grudnia roku, za który jest składana informacja (tj. 2023 roku) byli wpisani do rejestru podmiotów gospodarki narodowej REGON.

W zgłoszeniu tym, oprócz danych identyfikacyjnych płatnika składek i jego adresu, podaje się także m.in. informacje dotyczące rodzaju działalności według PKD, liczby ubezpieczonych zgłoszonych do ubezpieczenia wypadkowego oraz liczby zatrudnionych w warunkach zagrożenia. To samo dotyczy liczby poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem, liczby poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich oraz liczby zatrudnionych w warunkach zagrożenia.

Coraz mniej czasu mają także przedsiębiorcy zainteresowani przystąpieniem do tzw. Małego ZUS Plus. Dzięki temu rozwiązaniu, przez 36 miesięcy w okresie 60 miesięcy mogą oni płacić niższe składki na ubezpieczenia społeczne. Przywilej ten nie jest jednak adresowany do wszystkich. Przysługuje tylko najmniejszym podmiotom, których przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej w 2023 roku nie przekroczyły 120.000 zł.  Dodatkowym wymogiem jest prowadzenie przez nie wspomnianej działalności w poprzednim roku kalendarzowym przez nie mniej niż 60 dni kalendarzowych. Termin na zgłoszenie się do „Małego ZUS Plus” upływa z dniem 31 stycznia br.

31 stycznia br. mija także termin na poinformowanie pracowników o nietworzeniu ZFŚS i niewypłacaniu świadczenia urlopowego. Wynika on z przepisów ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (ustawa o ZFŚS). W świetle art. 3 ust. 3 wspomnianej ustawy, pracodawcy spoza sfery budżetowej, zatrudniający na dzień 1 stycznia danego roku poniżej 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty – nie mają obowiązku tworzenia ZFŚS ani wypłaty świadczenia urlopowego. Mogą natomiast przystąpić do tego funduszu (względnie wypłacać wspomniane świadczenie) dobrowolnie.

Do 31 stycznia 2024 r. jest również czas na poinformowanie Polskiego Funduszu Rozwoju (PFR) o tzw. poziomie partycypacji w Pracowniczych Planach Emerytalnych (PPE). Poziom ten jest istotny pod kątem kontynuacji zwolnienia pracodawcy od obowiązku prowadzenia Pracowniczych Planów Kapitałowych (PPK). Jest ono możliwe, jeśli dany podmiot prowadzi PPE, pod warunkiem, że należy do nich co najmniej 25% załogi. Dodatkowym wymogiem jest naliczanie i odprowadzanie składek podstawowych do PPE w wysokości co najmniej 3,5% wynagrodzenia.

W celu weryfikacji wskazanych wcześniej wymogów, ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych planach emerytalnych (ustawa o PPE) nałożyła na pracodawców obowiązki informacyjne w tym zakresie. Polegają one na złożeniu oświadczenia o liczbie pracowników i uczestników PPE zatrudnionych u danego pracodawcy, według stanu na dzień 1 stycznia i na dzień 1 lipca w danym roku kalendarzowym. Podmiot ten musi zatem co pół roku sprawdzać, czy nadal przysługuje mu zwolnienie z obowiązku prowadzenia PPK. W myśl art. 23a powołanej ustawy, oświadczenia, o których mowa, należy przekazywać (w postaci elektronicznej albo w formie papierowej) dwukrotnie w danym  roku kalendarzowym, tj. odpowiednio do 31 stycznia i 31 lipca.