Leasing zwrotny jako forma dodatkowego źródła finansowania – przykłady ewidencji księgowej

Ustawa o rachunkowości (dalej: uor) zagadnienie leasingu normuje w art. 3 ust. 4-6. W przepisie tym uor wskazuje, kiedy w myśl prawa bilansowego leasing uznawany jest za leasing finansowy (polegający na zaliczaniu przedmiotu leasingu do aktywów trwałych korzystającego) oraz po spełnieniu, jakich warunków można skorzystać z uproszczenia i umowę leasingu, dla celów bilansowych, kwalifikować zgodnie z przepisami ustaw o podatku dochodowym.

Leasing zwrotny w księgach

Polska uor nie reguluje natomiast problematyki leasingu zwrotnego. Jednostki mogą na ogólnych zasadach wynikających z art. 10 ust. 3 upr stosować w tej kwestii rozwiązania zawarte w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 5 „Leasing, najem i dzierżawa” (KSR nr 5).

Leasing zwrotny w KSR

Jak wskazano w KSR 5, na transakcję leasingu zwrotnego składają się - w świetle Kodeksu cywilnego - dwie umowy (dwa zdarzenia), tj. sprzedaż określonych składników aktywów i oddania tych składników w leasing (operacyjny lub finansowy) sprzedającemu (korzystającemu) przez nabywcę (finansującego). Transakcja ma zatem charakter leasingu zwrotnego, jeżeli występuje element sprzedaży składnika aktywów oraz następnie przyjęcie go w leasing, który może mieć postać leasingu operacyjnego lub finansowego.