Okresy nieskładkowe przy ustalaniu prawa do emerytury

Nabycie prawa do emerytury na tzw. starych zasadach wymaga m. in. posiadania odpowiednio długich okresów składkowych i nieskładkowych.

Nabycie prawa do emerytury na tzw. starych zasadach wymaga m. in. posiadania odpowiednio długich okresów składkowych i nieskładkowych. Okresy składkowe zostały wymienione w art. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą emerytalną”, a okresy nieskładkowe w art. 7 ustawy emerytalnej. Do okresów nieskładkowych - co wynika z art. 7 pkt 5 ustawy emerytalnej - zalicza się przypadające przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych oraz okresy niewykonywania pracy - z powodu opieki nad dzieckiem:

1. w wieku do lat 4 - w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie - bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat,
2. na które ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje zasiłek pielęgnacyjny - dodatkowo w granicach do 3 lat na każde dziecko.