W związku z wątpliwościami pojawiającymi się w zakresie, jaki kurs wymiany należy stosować przy ujmowaniu transakcji generujących przychody denominowane w walutach obcych, KIMSF opracował projekt interpretacji odnoszący się do MSR 21 „Skutki zmian kursów wymiany walut obcych”.
Podatek zapłacony za granicą jednostki mogą ujmować w księgach rachunkowych na odrębnym koncie syntetycznym lub analitycznym przeznaczonym do ewidencji rozrachunków publicznoprawnych z tytułu podatku u źródła. Sprawdź poprawną ewidencję i upewnij się, według jakiego kursu przeliczyć podatek u źródła.
Na potrzeby rachunkowości do przeliczenia operacji wyrażonych w walutach obcych na złote stosuje się zasady określone w art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości. Oznacza to, że do przeliczenia przychodów i kosztów (należności i zobowiązań) wyrażonych w walucie obcej stosuje się kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (poniesienia kosztu).
Podatnik handlujący papierosami nie może stosować wybranego przez siebie przelicznika walutowego i na tej podstawie ewidencjonować sprzedaży na kasie rejestrującej. Przeliczenie sporządza się na podstawie kursów średnich walut obcych ogłoszonych przez Narodowy Bank Polski.
Sprawa dotyczyła podatnika zajmującego się handlem detalicznym papierosami. Klienci za towar mogli też płacić w euro. Przedsiębiorca wyliczał płatność w walucie obcej jako iloraz ceny ustalonej w złotówkach przez przyjęty na dany dzień kurs EURO. Kurs ten ustalany był na podstawie kursów rynkowych. Na koniec dnia podatnik zliczał utarg, osobno w PLN i dla EUR. Euro przeliczał według kursu NBP z danego dnia. Na koniec miesiąca rozliczał sprzedaż zarejestrowaną na kasie fiskalnej na podstawie raportów miesięcznych z urządzenia fiskalnego, a różnicę pomiędzy tymi raportami a obliczonymi utargami ujmował w księgach rachunkowych jako dodatnie lub ujemne różnice kursowe. Taki sposób rozliczeń został zakwestionowany w toku kontroli skarbowej.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip