Składka zdrowotna w Polskim Ładzie 2.0 – wyliczamy skutki zmian od 1 lipca br.

Jakie zasady ustalania  składki zdrowotnej obowiązywały w 2021 roku

Składa zdrowotna w przypadku podatników prowadzących działalność gospodarczą była wartością stałą. Składka zdrowotna była niepodzielna i równa dla każdego przedsiębiorcy niezależnie od osiąganych dochodów.

Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne w 2021 roku dla:

• osób, które prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych,
• osób, które prowadzą działalność w zakresie wolnego zawodu w rozumieniu przepisów ustawy o ryczałcie, a także osób prowadzących działalność,
• w zakresie wolnego zawodu, z której przychody są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej,
• osób, które korzystają z ulg w składkach na ubezpieczenia,
• osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność lub korzystającymi z ulg,

stanowiła zadeklarowana kwota, nie niższa niż 4.242,38 zł (75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia).

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, w czwartym kwartale 2020 r. wyniosło 5.656,51 zł. Zatem składka zdrowotna w 2021 roku nie mogła być niższa niż 381,81 zł. Wartość ta wynikała z iloczynu 9% i podstawy wymiary składki. Ważne jest, że podstawa składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowiła 75% przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale poprzedniego roku, włącznie z wypłatami z zysku. Składka ta była uzależniona od przeciętnego wynagrodzenia. W konsekwencji składka zdrowotna dla każdego przedsiębiorcy była równa.

W przypadku osób pracujących na etacie, umowie zlecenie, składa ustalana była jako 9% podstawy otrzymanego wynagrodzenia.

W obu przypadkach 7,75% podstawy obliczania składki można było odliczyć od podatku. Powodowało to niemalże neutralność składki zdrowotnej.

Podatnicy mieli ponadto obowiązek wpłacać składkę zdrowotną zasadniczo do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu którego ona dotyczyła. Dłuższy termin, bowiem do 15. dnia miesiąca następującego,  mieli ci przedsiębiorcy, którzy zatrudniają pracowników lub zleceniobiorców. Wtedy termin jest wydłużony o 5 dni.