Zatrudnienie pracowników sezonowych tylko na wakacje a PPK

Obowiązek zawarcia umowy o prowadzenie PPK w imieniu osoby zatrudnionej uzależniony jest od jej okresu zatrudnienia. Pojawia się pytanie, jak postąpić w przypadku osób zatrudnianych na krótkie okresy.

Pracodawca ma obowiązek zawarcia umowy o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz pracownika nie wcześniej niż po upływie 14 dni zatrudnienia i nie później niż do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin 3 miesięcy (90 dni) zatrudnienia. Oczywiście osoba zatrudniona może – w każdym czasie – złożyć deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK. Jeżeli złoży deklarację o rezygnacji przed zawarciem umowy o prowadzenie PPK, to taka umowa nie będzie mogła zostać dla niej zawarta, aż do momentu, gdy zmieni swoją decyzję. Pracodawca nie zawrze też umowy o prowadzenie PPK, jeżeli przestanie być w stosunku do danej osoby podmiotem zatrudniającym.

Do okresu zatrudnienia, potrzebnego dla zawarcia umowy o prowadzenie PPK, wlicza się okresy zatrudnienia z poprzednich 12 miesięcy, które miały miejsce u obecnego pracodawcy, a także okresy zatrudnienia w innych podmiotach, jeżeli z mocy odrębnych przepisów obecny pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach prawnych nawiązanych przez poprzednich pracodawców.

W praktyce oznacza to, że pracownik – także zatrudniony w okresie wakacyjnym – będzie mógł stać się uczestnikiem PPK już 15 dnia zatrudnienia. Jest to jednak uzależnione od praktyki przyjętej u danego pracodawcy, który nie ma obowiązku zawarcia umowy o prowadzenie PPK już w tym dniu.

Przykładowo, dla nowego pracownika zatrudnionego 1 lipca br. umowę o prowadzenie PPK można było zawrzeć już 15 lipca, jednak pracodawca może zrobić to nawet 10 października 2023 r., jeżeli zawiera umowy o prowadzenie PPK dopiero pod koniec przewidzianego na to okresu.

Nieco bardziej skomplikowana jest sytuacja pracowników, którzy już wcześniej pracowali u danego pracodawcy. Konieczne jest wówczas sprawdzenie, kiedy mija 90 dni zatrudnienia.

PrzykładPracownik, zatrudniony ponownie 1 lipca br., w zeszłym roku pracował u tego pracodawcy od 11 lipca do 8 października, co oznacza to, że - w ciągu 12 miesięcy poprzedzających dzień jego ponownego zatrudnienia - jego okres zatrudnienia u tego pracodawcy wynosił 90 dni. W takim przypadku umowę o prowadzenie PPK, w imieniu i na rzecz tego pracownika, pracodawca ma obowiązek zawrzeć do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym go ponownie zatrudnił, czyli do 10 sierpnia 2023 r.

PrzykładPracownik, zatrudniony ponownie 1 lipca br., w zeszłym roku pracował u tego pracodawcy od 1 do 30 września. Okres jego poprzedniego zatrudnienia o tego pracodawcy, w ciągu 12 miesięcy poprzedzających dzień ponownego zatrudnienia, wynosił zatem 30 dni. W takim przypadku 90. dzień zatrudnienia tego pracownika – z uwzględnieniem 30 dni września 2022 r. – upłynie 29 sierpnia br. Pracodawca ma czas na zawarcie umowy o prowadzenie PPK dla tego pracownika do 11 września br. (10 września to niedziela).

Pierwsze wpłaty do PPK należy obliczyć i pobrać od wynagrodzenia wypłaconego uczestnikowi PPK po zawarciu, w jego imieniu i na jego rzecz, umowy o prowadzenie PPK - bez względu na to, za jaki okres przysługuje to wynagrodzenie.

Sprawdź też:

Wpłaty do PPK od całego wynagrodzenia uczestnika

Wzrost minimalnego wynagrodzenia za pracę od 1 lipca a wpłaty do PPK

Czy od świadczenia urlopowego nalicza się wpłaty do PPK

Z oszczędności w PPK można skorzystać w każdej chwili

Źródło:

www.mojeppk.pl