Twoja firma wypłaca pracownikom minimalne wynagrodzenie za pracę? Sprawdź na przykładzie, jakie koszty poniesie zatrudniając pracownika na cały etat i połówkę, jeżeli minimalne wynagrodzenie od przyszłego roku wyniesie 2.000 zł.

To już pewne od 1 stycznia 2017 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wyniesie 2.000 zł.

Więcej na ten temat pisaliśmy: Minimalne wynagrodzenie wzrośnie o 150 zł

Przypomnijmy, że obowiązujące w danym roku kalendarzowym minimalne wynagrodzenie za pracę podawane jest w kwocie brutto. Przy płacy minimalnej wynoszącej 2.000 zł, miesięczny koszt zatrudnienia pracownika na umowę o pracę wyniesie 2.000 zł plus składki ZUS finansowane przez pracodawcę.

PRZYKŁAD

Zatrudniony na cały etat otrzymuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 2.000 zł. Przysługują mu podstawowe koszty uzyskania przychodów. Ponadto upoważnił pracodawcę do odliczania ulgi podatkowej (PIT-2). Wyliczenie wynagrodzenia netto Składki na ubezpieczenia społeczne: 2.000 zł x 9,76% = 195,20 zł (składka emerytalna). 2.000 zł x 1,5% = 30 zł (składka rentowa). 2.000 zł x 2,45% = 49 zł (składka chorobowa). Składki łącznie: 274,20 zł. Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne: 2.000 (wynagrodzenie brutto) – 274,20 zł (składki na ubezpieczenia społeczne) = 1.725,80 zł. Składka na ubezpieczenie zdrowotne: 1.725,80 zł (podstawa wymiaru składki zdrowotnej) x 9% (wymiar procentowy składki na ubezpieczenie zdrowotne) = 155,32 zł. Kwota składki zdrowotnej pomniejszająca podatek: 1.725,80 zł (podstawa wymiaru składki zdrowotnej) x 7,75% (wymiar procentowy składki zdrowotnej podlegającej odliczeniu od podatku) = 133,75 zł. Podstawa opodatkowania: 1.725,80 zł – 111,25 zł (podstawowe koszty uzyskania przychodu) = 1.615 zł (po zaokrągleniu do pełnych złotych). Podatek: 1.615 zł (podstawa opodatkowania) x 18% (wymiar procentowy podatku) = 290,70 zł. Zaliczka na podatek dochodowy: 290,70 zł (podatek) – 46,33 zł. (ulga podatkowa) – 133,75 zł (składka zdrowotna podlegająca odliczeniu od podatku) = 111 zł (po zaokrągleniu do pełnych złotych). Wynagrodzenie netto: 2.000 zł (wynagrodzenie brutto) – 274,20 zł (składki na ubezpieczenia społeczne) – 155,32 zł (składka na ubezpieczenie zdrowotne) – 111 zł (zaliczka na podatek dochodowy) = 1.459,48 zł. Wyliczenie kosztów pracodawcy związanych z zatrudnieniem tego pracownika:

2.000 zł x 9,76% = 195,20 zł (składka emerytalna),
2.000 zł x 8,5% = 170 zł (składka rentowa),
2.000 zł x 1,80% = 36 zł (składka wypadkowa – przy założeniu, że firma zatrudnia do 9 osób i opłaca składkę wypadkową w wysokości 50% maksymalnej jej wysokości ustalonej na dany rok składkowy),
2.000 zł x 2,45 zł = 49 zł (składka na fundusz pracy – przy założeniu, że firma nie jest zwolniona z jej opłacania ani z uwagi na pracodawcę jako podmiot, ani z uwagi na pracownika),
2.000 zł x 0,1% = 2 zł (składka na fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych – przy założeniu, że firma nie zalicza się do podmiotów zwolnionych z jej odprowadzania oraz, że pracodawcy nie przysługuje takie zwolnienie z uwagi na pracownika),

Składki łącznie: 452,20 zł.

Jak wynika z przedstawionych wyliczeń – zgodnie z przyjętymi w nich założeniami – koszt zatrudnienia pracownika z wynagrodzeniem 2.000 zł brutto wynosi 2.452,20 zł (2.000 zł + 452,20 zł).

Kalkulując pełne koszty, jakie musi ponieść pracodawca należy oczywiście uwzględnić dodatkowo wydatki związane z zastępstwem podwładnego w razie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy (np. urlop wypoczynkowy, czy absencja chorobowa), wykonaniem wstępnych i okresowych badań lekarskich oraz ewentualnym zakupem odzieży roboczej, środków ochrony wymaganych zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Z kolei w przypadku zatrudnienia pracownika na ½ etatu z pensją wynosząca 1.000 zł miesięcznie, poniesione przez pracodawcę koszty trzeba zredukować do połowy. Ponadto, jeżeli przychody osiągane przez podwładnego w danym miesiącu ze wszystkich źródeł nie przekroczą kwoty płacy minimalnej (w 2017 r. – 2.000 zł), pracodawca nie będzie zobowiązany do odprowadzania za niego składki na fundusz pracy.

ustawa z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502).
ustawa z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r., poz. 121),
ustawa z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r., poz. 581),
ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. nr 64 poz. 361),
ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r., poz. 645),
ustawa z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2014 r., poz. 272),
rozporządzenie Rady Ministrów z 9 września 2016 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2017 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1456).

Autor: Magdalena Z Skalska

Specjalista z zakresu kadr, płac i ubezpieczeń społecznych, autorka książek i licznych publikacji w tej dziedzinie. Współpracuje z różnymi branżowymi serwisami i czasopismami. Prowadzi szkolenia organizowane przez Stowarzyszenie Księgowych w Polsce