Po przeczytaniu tekstu dowiesz się:
Przedsiębiorca może zastosować indywidualne stawki amortyzacyjne używanego środka po spełnieniu dwóch warunków. Otóż przed nabyciem środek trwały musiał być wykorzystywany co najmniej przez 60 miesięcy oraz musi być po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji danego podatnika.
Amortyzacji podlegają (z zastrzeżeniem art. 22c ustawy o PIT), stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o PIT.
Podatnik, który przed rozpoczęciem amortyzacji środka trwałego nie wybrał liniowej metody i nie zastosował indywidualnej stawki, nie może zmienić metody w trakcie trwania tego procesu.
Podatniczka w 2009 roku wprowadziła do ewidencji środków trwałych lokal mieszkalny na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej – biuro rachunkowe.
Mimo wybrania indywidualnej stawki amortyzacji, zgodnej z art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), program komputerowy zastosował i obliczył odpisy amortyzacyjne w wysokości 1,5% zamiast 10%. W konsekwencji amortyzacja została zaksięgowana w koszty w zaniżonej kwocie, a przez to nieprawidłowo wyliczono dochód za lata 2009–2013.
Podatniczka zapytała ministra finansów, czyma prawo do zmiany stawki amortyzacji, której wysokość została błędnie wpisana. Uważała, że tak.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.
/WiedzaiPraktyka
/wip
/WiedzaiPraktyka
/wip