Inwentaryzacja składników znajdujących się poza jednostką – o czym trzeba wiedzieć

Jednostka powinna ustalić szczegółowe procedury inwentaryzacyjne zgodne z wymogami ustawy o rachunkowości, uwzględniające liczbę obiektów i specyfikę jej środków trwałych. Zaleca się, aby związane z inwentaryzacją zagadnienia, regulowane były w formie instrukcji inwentaryzacyjnej.

Instrukcja inwentaryzacyjna – pobierz wzór

Metoda spisu z natury to podstawowa metoda inwentaryzacji środków trwałych polegająca na liczeniu i pomiarach środków trwałych.

Podmiot, który powierzył innemu podmiotowi swoje środki trwałe celem ich użytkowania, powinien uzyskać potwierdzenie ich stanu, ustalone przez przeprowadzoną przez użytkującego inwentaryzację drogą spisu z natury (art. 26 ust 2 uor).  

Środki trwałe powierzone innym jednostkom nie znajdują się na terenie strzeżonym, więc takie potwierdzenia powinny być przeprowadzane corocznie – chyba że użytkujący oświadczy, iż te aktywa znajdują się na terenie strzeżonym.

Jak wskazuje KSR 11 „Środki trwałe” metodą weryfikacji inwentaryzuje się środki trwałe znajdujące się poza jednostką, w przypadku, kiedy jednostka, w której się aktualnie znajdują, nie potwierdza ich stanu ustalonego drogą spisu z natury (np. środki trwałe oddane w najem, leasing operacyjny, do remontu.

Skorzystaj z wzorów przydatnych przy inwentaryzacji:

·       Harmonogram inwentaryzacji

·       Oświadczenie osoby materialnie odpowiedzialnej za powierzone mienie po przeprowadzeniu spisu

·       Arkusz spisu z natury środków trwałych

·       Protokół z inwentaryzacji aktywów dokonanej w drodze potwierdzenia sald oraz weryfikacji

Więcej wzorów związanych z inwentaryzacją