Tylko teraz możesz BEZPŁATNIE przetestować PortalFK.pl przez 24h! GWARANTUJEMY:
W przypadku uproszczonego ujmowania kosztów (zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o PIT za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.
Ale trzeba pamiętać, że w przypadku gdy to pracownik ponosi wydatki, pracodawca dokonuje ich zwrotu na podstawie rozliczenia podróży służbowej, spełniającego warunki określone w § 14 ust. 3 rozporządzenia ministra finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Rozliczenie to stanowi podstawę ujęcia w księdze podatkowej zwrotu pracownikowi kosztów podróży służbowej. Dołącza się do niego dowody (faktury, rachunki, bilety itp.) potwierdzające poszczególne wydatki.
Jeżeli uzyskanie dowodu nie było możliwe, pracownik powinien złożyć pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania. Nie podlegają udokumentowaniu fakturami diety oraz wydatki objęte ryczałtem, a także koszty przejazdu własnym samochodem pracownika.
Należności pracownicze z tytułu podróży służbowych ujmowane są w kosztach uzyskania przychodów pracodawcy na tych samych zasadach co wynagrodzenia ze stosunku pracy, tj. zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 22 ust. 6ba ustawy o PIT. Z przepisów tych wynika, że stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji pracownika w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi należności te są kosztem podatkowym w miesiącu, w którym zostaną wypłacone lub postawione do dyspozycji pracownika. I wtedy trzeba je ująć w PKPiR.
W praktyce przyjmuje się, że należności z tytułu podróży służbowej stają się należne w miesiącu, w którym pracownik rozliczył koszty tej podróży (według przepisów wskazanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej powinien tego dokonać w ciągu 14 dni od dnia zakończenia podróży).
Z kolei termin ich wypłaty powinien wynikać z przepisów wewnątrzzakładowych. W sytuacji gdy nie zostanie określony termin wypłaty należności z tytułu podróży służbowej, można przyjąć, że należności te są kosztem podatkowym pracodawcy w miesiącu ich wypłaty lub postawienia do dyspozycji pracownika (potwierdza to wyrok WSA w Gdańsku z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 960/13).
Tylko teraz możesz BEZPŁATNIE przetestować PortalFK.pl przez 24h! GWARANTUJEMY:
Jeśli masz jakiekolwiek pytania skorzystaj z indywidualnej porady grona naszych wybitnych Ekspertów.
@ Wiedza i Praktyka Sp. z o.o. \\ Wszystkie prawa zastrzeżone.