Pytanie: Pracownik zatrudniony w naszej firmie do 31 grudnia 2011 r. na podstawie umowy o pracę, złożył do ZUS dokumenty o emeryturę i poinformował nas, że chce pracować do 31 sierpnia 2011 r. Jaki art. Kodeksu pracy mam wpisać w świadectwie pracy dla tego pracownika? Jak będzie wyglądała kwestia odprawy, skoro pracował u nas w latach 1999 - 2002, 2006, 2007? Jak obliczyć kwotę odprawy?

W przypadku rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron w świadectwie pracy podaje się, jako tryb i podstawę prawną ustania zatrudnienia art. 30 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy.

Odpowiedź:

Przede wszystkim, zanim pracodawca zacznie wypełniać świadectwo pracy - trzeba spowodować rozwiązanie umowy o pracę. Ona bowiem nie rozwiąże się sama wcześniej niż przed 31 grudnia br. Skoro, zatem pracownik chce odejść z pracy z końcem sierpnia br. - trzeba coś w tym kierunku zrobić. W opisanym przypadku najwygodniejsze będzie podpisanie porozumienia stron. Zastosowanie 2 tygodniowego wypowiedzenia nie doprowadzi do ustania stosunku pracy równo 31 sierpnia br., ten dzień wypada, bowiem w środku tygodnia (środa) - z treści pytania wynika, że umowa łącząca pracodawcę z pracownikiem jest umową na czas określony.

Rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron

W przypadku rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron w świadectwie pracy podaje się, jako tryb i podstawę prawną ustania zatrudnienia art. 30 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy.

Informacja o odprawie pieniężnej w świadectwie pracy

Ponadto w świadectwie pracy w punkcie 4 ppkt 9 - pracownikowi należy wpisać informację o odprawie pieniężnej wypłaconej w związku z przejściem na emeryturę.

Jeżeli odprawa jest wypłacana zgodnie z Kodeksem pracy, to nie ma znaczenia ile lat pracownik był u danego pracodawcy zatrudniony.

Odprawa emerytalna z Kodeksu pracy jest 1 miesięczna, bez względu na to, ile lat pracownik odchodzący na emeryturę pracował u danego pracodawcy.

Prawo do odprawy w wysokości wyższej niż 1 miesięczne wynagrodzenie lub uzależnienie wysokości odprawy od stażu pracy u danego pracodawcy może wynikać albo z wewnętrznych przepisów np. z układu zbiorowego pracy, z regulaminu pracy albo z tzw. pragmatyk pracowniczych, czyli ustaw szczególnych dotyczących określonych kategorii pracowników np. pracowników samorządowych. Te przepisy mogą również samodzielnie regulować ustalanie wysokości odprawy.

Natomiast wysokość odprawy z Kodeksu pracy ustala się tak, jak ekwiwalent pieniężnych za urlop wypoczynkowy.

Wynika to z rozporządzenia w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy, które stanowi, że zasady obowiązujące przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop stosuje się także w celu obliczenia m.in. odprawy pieniężnej przysługującej pracownikowi w związku z przejściem na emeryturę lub rentę. Tylko podstawy do wyliczenia odprawy emerytalnej nie dzieli się przez współczynnik ekwiwalentowy. Tak wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego.

Jak podkreśla Sąd Najwyższy (uchwała z 9 maja 2000 r. III ZP 12/00, OSNAPiUS z 2000 r. nr 22, poz. 806), tam gdzie - podstawę wyliczenia wynagrodzenia stanowi miesięczne średnie wynagrodzenie z okresu poprzedzającego zwolnienie pracownika z obowiązku świadczenia pracy ustalone zgodnie z regułami § 14-17 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlop oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. nr 2, poz. 14 z późn. zm.) nie ma potrzeby stosowania § 18 - 19 tego rozporządzenia. Oznacza to, że przy ustalaniu wysokości odprawy odpowiadającej kwocie 1 miesięcznego wynagrodzenia lub jej wielokrotności nie stosuje się współczynnika.

- § 2 ust. 1, pkt 1 ppkt 7 rozporządzenia Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. nr 62, poz. 289, z późn. zm.).
- art. 30 i art. 92 ¹ ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.),
- załącznik do rozporządzenia Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz.U. nr 60, poz. 282, z późn. zm.).

Tekst opublikowany:

26 lipca 2011 r.

Autor: Monika Frączek

Prawnik, autorka opracowań z zakresu prawa pracy. Od 1998 r. była głównym specjalistą w Departamencie Prawa Pracy, w Ministerstwie Pracy i Polityki Od 2003 r. pracowała w Wydziale Legislacji Departamentu Prawa Pracy. Uczestniczyła w pracach legislacyjnych w MPiPS i Parlamencie. Absolwentka Podyplomowego Studium Zbiorowych Stosunków Pracy i Zasobów Ludzkich, w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Uczestnik Podyplomowego Studium Zagadnień Legislacyjnych prowadzonego na Uniwersytecie Warszawskim. Od wielu lat specjalizuje się w praktycznych zagadnieniach prawa pracy. Autorka opracowań z zakresu prawa pracy kierowanych do pracowników kadr i działów personalnych, a także osób zarządzających. Obecnie prowadzi swoją firmę doradczą oraz prowadzi szkolenia z tematyki prawa pracy dla działów kadr, osób zarządzających oraz związków zawodowych, w szczególności z czasu pracy, dokumentacji pracowniczej, zgodnego z prawem zatrudniania i zwalniania pracowników, podnoszenia kwalifikacji zawodowych uprawnień rodzicielskich, problematyki pracy tymczasowej.